i po co ci ta sterta słów jak wiór
ten żart istnienia według protokołu
potykasz się o to czego szukałaś
jak niema kukła w nieporozumieniu

zastanawiasz się co czujesz do "bliskich"
ta myśl zawsze wyprzedzała wyciągnięcie dłoni
wracającej bez wstydu do tylnej kieszeni

dlatego z lubością dbasz o kwiaty
podlewając je na co dzień
zazdrościsz im spokoju w wegetacji

nic nie dając nie otrzymując nic
wywróżysz sobie z liści akacji
zawsze to samo kocha lubi

szanuje










przeminie