Dobry wieczór, Wojciechu. Sarnie oczy w odniesieniu do kobiety, są symbolem smutku, takiego cichego, niezwerbalizowanego. A smutek - no cóż, jest jedną z emocji i jak wiele innych istnieje wbrew. Tak po prostu.

Ania, Burda Media Polska .

Teraz na kobiecie została moda, uroda i horoskopy

No Ania, tego właściwie nie wie nikt. Poinformowali tylko lakonicznie, że nie ma dla nas miejsca w nowej odsłonie serwisu kobieta.pl. Cóż, odgórna decyzja koncernu Burda.

Cześć anty-czko. :)
Trochę się napisało przez te lata, kiedy tutaj mnie nie było. W tym trochę niezłych kawałków (nieskromnie powiem, bo jakiś progres być musiał).
Szkoda, że tu tak wyludniło się, ale cieszę się, że Ty i Ania zajrzlyscie. Dzięki.

Do zoba gdzieś kiedyś!

usiedli naprzeciwko - autor z pustką w dłoni
czytelnik zajął miejsce (przysunął puste
krzesło by zająć nim ręce)

autor:
chciałem tylko zapytać czy pobędziesz
mną ze mną

czytelnik:
chciałem tylko wiedzieć czy umiesz mną
pobyć we mnie

autor:
chciałem powiedzieć że frazy to szeregi ...

(... Tak na zakończenie)



Pani do twarzy w tym roku i w tym smutku.
Przed rokiem nie widziałem - nie przeczuwałem
czasu, w którym zastygają oczy - dwie sarny
tnące przesiekę - wpół. Wpół do godziny
tej albo tamtej. Celuję w zatrzymywaniu
chwil, a pani w tym roku do twarzy w powiększeniu -
z ...

autor:
chciałem tylko zapytać czy pobędziesz
mną ze mną

czytelnik:
chciałem tylko wiedzieć czy umiesz mną
pobyć we mnie

autor:
chciałem powiedzieć że frazy to szeregi
wątpliwości opatrzonych kropkami
utwierdzonych wykrzyknikami

czytelnik:
chciałem zobaczyć we frazach niewątpliwą
pewność i ...

Cześć Ania:)
Widzisz, ja już prawie nie piszę. Wypisałam się. Niemniej trochę starych kotletów mam na sumieniu i gdzieś je z pewnością powklejam, bo dowodzą przeklikanych całkiem fajnych lat.

A beja mi żal, istotnie. Przez 18 lat bycia tam zdążyłam się przyzwyczaić. I nie tylko to. Bywałam na ...

Ja tak tego nie postrzegam. Powiem więcej - nawet się nie zastanawiam nad tym, bo skoro jest, to jest. Bez moich sentymentów nie byłabym sobą.

A tak w ogóle, czy poza sezonami konkursowymi coś tu się dzieje? Bo pustka przytłaczająca.

I

w naszej cywilizacji wznoszą się wolne wiersze,
spisane przez zniewolonych - w smutku - piękne;
w tęsknicach, z okruchów podjętych z ziemi.

w naszej cywilizacji wiersze ogranicza tylko
metrum pluszczącej wody. w naszej cywilizacji
Bóg słucha modlitwy Bułata. porusza struny -
wszystkie, aż pęka ...

Girl With One Eye
(Przekład)
https://www.youtube.com/watch?v=LAMwW90FfgY


Mówiła: “Stój - spękany tam grunt”
Odpowiedziałem: “wyluzuj i już”
Mała śliczna twarz zatrzymała rytm stóp
i teraz śpi z otwartym okiem -
taka cena jest.


Wtopiłem nóż w to oko - mam je.
Oglądam w domu jak umiera i schnie ...

W tej prozie przemycę wiersz? Piękny jak dłonie mojej matki, która gaśnie. Układa je na piersiach; coraz zachłanniej chwyta oddech. Kiedyś jej dłonie haftowały kwiatowe motywy - do dzisiaj, wykrochmalone, barwią kawowe stoliki. W tej prozie mówię o genach i gestach we mnie, w mojej siostrze. Wiodą ...

Cześć Wojciechu. I... Zdaje się, że jestem sentymentalna, choć mniej chyba wielomowna, niż kiedyś;)

Niczym cię nie zaskoczy - jesień - jaka jest, widzi każdy. Krople deszczu za kołnierzem - banalny kadr, obrazek zmokłej kury, niezgrabnie omijającej kałuże. I po deszczu. I po sprawie! Jak zawsze o tej porze roku.

I co z tego, że dla mnie pojedyncze krople kreślą okręgi, skoro dla ciebie toną ...

Cześć. Cicho tu, więc się zarejestrowałam po latach nieobecności. Żyjecie jakoś?


Heh, poczytałam tu trochę starych wątków i... ;)