grający na bębenku chłopiec
dokładnie jeszcze nie wie,
co stanie się za chwilę.

może i przestałby bębnić,
ale próbuje zagłuszyć swoje siedem lat,
siedem własnych siniaków,
niedoleczoną próchnicę w górnej siódemce
i siedem papierków po cukierkach w kieszeni spodni.

miał w końcu przykazane
nie oglądać się za siebie.
iść.

ktoś zatrąbił.
chłopiec wstaje z kolan.
odkłada bębenek.
patrzy za siebie przez lewe ramię.

dziewczynka wpada do piaskownicy
ze swoim złotym warkoczem.
piach szczelnie wypełnia jej nozdrza.

piekne tne