jedna łyżeczka cukru
pół szklanki samotności
kieliszek żalu
za to co tylko musnęliśmy wargami
dotknęliśmy opuszkami palców
za to co ulatnia się
z dymem każdego kolejnego papierosa
za nieuchwytną gołębicę
lecącą do ziemi obiecanej
spętaną myślą naszej sprośności

w dziobku
ćwierć jabłka
zatrutej
słodkiej strony istnienia

między piórkami
krople rosy
tego cudownego poranka
z prehistorii naszej wędrówki
ścieżki donikąd

u nóżki
worek celów
worek kartek pełnych kresek
z iksami na końcu



































a może na początku

przeczytałam i różnicę zobaczyłam.