chodzę sobie ulicami
zaglądam kobietom w oczy
ciągle sam
zagubiony
wystraszony

kładę się cieniem
pod rzęsami ich pięknych oczu
we łzach spływam
na ich policzkach

skarmiany okruchami
kobiecej dobroci
po słodyczy czekoladowej
uśmiechem wnikam w ich serca

w papierkowe sreberka
zawijam marzenia w pytanie
gdzie jesteś najdroższa
jedyna
ukochana
































mamo

zamiast chodzić sam, weź pod pachę koleżankę.

obnażyłeś syndrom awersacją , podoba mi się