I.

Nie pisałem dawno, wiem...
życie weszło mi na głowę,
z głowy wyszłaś za to ty,
ale w sercu jest Twój schowek.

Ma codzienność dręczy mnie,
nie zrozumie tego człowiek,
który dzieci rodzić chce,
co dzień wzywa mnie listowie:

Las bez Ciebie dziki jest,
to Ci powiem, co ci powiem!
Wczoraj Dąb wysypał się:
Dam koronę za rozmowę!

Mnie nie było dawno, wiem...
teraz inne mam przeboje,
w miasto życie wzięło mnie,
materialną robię zbroję.


II.

Polakiem być, rycersko żyć!
… szczególnie widać to na Wyspach,
mieszanka suk, psów i brać
(pognałem tam jako turysta)

Wróćcie dobrzy ludzie z wysp,
złych niech zło tamto sobie weźmie,
wy na tym brytyjskim tle,
wyglądacie nań aż za-męż-nie.

Funciaków macie sporo już,
dosyć angielskiej kampanii,
przyjedzcie, zetrzecie w pokoju kurz,
usiądziemy i powspominamy.

Zabierzcie żony i dzieci swe,
tu ziemi jest i działek w bród.
Dawajcie, wróćcie rycerze, Hej!
Zbudujmy nam wspaniały gród.


III.

Zostałeś w kraju, jakżeś chciał,
my tutaj mamy teraz życie,
i mamy dużo też byś miał,
pal licho mrzonki o ojczyźnie.
To samo robim, co robisz Ty,
a płacą nam o niebo lepiej,
i jeszcze jedno, co ważne jest,
chodzim dumnie i pewnie po sklepie!

Nie liczym ile kosztuje co
to żony już inaczej patrzą
-cwaniaka gadka, owszem, a co!
Można jak ma się za co.

IV.

Ach życie, okrutneś jest,
męczę się i duszę w tym mieście,
coś we mnie wzbiera, buntuje się,
ucieknę w szumiące liście.

Bo ten pierwiastek co we mnie jest,
ten alergen na beton,
każe uciekać z miasta mi
wraz z dobytkiem i kobietą

I osiąść w spokojnej wsi,
gdzie życie w rytm Boga płynie,
gdzie będę mieć spokojne BYĆ
wtem z serca znów wypłyniesz

I rzeką największą z rzek
popłyniesz wartko ku głowie,
Ideo słodka, Kochana weź,
wreszcie! Popatrzę na listowie














































































pieprząc matkę

oj no nie wiem, tekst sam wiesz, masz przepoetycki (bez ironii), ale awersacje zużytą, choć nie czytam jej kazirodczo, może być matkę ojczyznę, matkę swojego dziecka i to nawet nie cieleśnie, tylko jej zdanie na jakiś temat, czyli on chce na wieś, a ona obok media markt

Witaj, ostatnio staram się dotykać tematów umieszczonych w relacjach dziecko-rodzice. Syn, który nie ma poukładanych relacji z matką, ma problemy ze swoim miejscem w otoczeniu. Nie może go opisać, a jak brakuje mu tego zmysłu geodety, to nie stwierdzi co chce zbudować ani dokąd zmierza.
On z tekstu nie ma żony.

...na to co nam zaserwowałeś wystarczy góra 16 wersów....zapierdoliłeś jakąś kołomyję:)))))))))))))...i toczysz się jak paw...po śmietniku:))))))))))...krasomówca...układacz się znalazł:))))))))))))))-przestań...miej sumienie:)

Wierzcie mi na słowo, że chciałem wam zaserwować góra 16 wersów, ale problematyka się upomniała o jeszcze kilka wątków.