Dupą do góry
jak dupa w szafie
na głowie poduszka
a on wciąż chrapie

Już tchu mi brakuje
już swędzą mnie ręce
zdejmę poduszkę
i łeb mu ukręcę

Uduszę poduszką
ściągniętą z mej głowy
już nigdy w ramionach
mej drugiej połowy

Rzężenie ustanie
przy księżyca blasku
a ja się wyrwę
z chrapania potrzasku

Leciutko unoszę
puchową poduszkę
poprawiam mu główkę



całując za uszkiem