zawsze wybaczałam
czasem nawet odnosząc wrażenie
że tylko do tego powołał mnie los

lecz zapomnieć o nie nigdy nie potrafię
tych powrotów z purpurowym bukietem
zza którego kłuły soczyste malinki

aż wreszcie dojrzałeś chełpiąc się
swoją dozgonną wiernością
oczekujesz ciepłego dotyku

























i protez