erekcjato miłości do poranków

[Seilla]

przybyłeś do mnie nad ranem
latarnie gasły
jak zawsze
(nie do końca)
słońce trafiało w cudze okna

zwykłeś drażnić struny
s u b t e l n (i) e
roz - szcze - pia - jąc zwoje
palpitacjami mózgu
dręczyć umysł
niekoniecznie w (twojej) głowie

*
a szum naszych dum
hibernuje bezpiecznie
wszczynając szeptem bój
tutaj wiecznie jest wietrznie













































































































na kacu