nie chce mi się już wymyślać

sterty słów
na poczekaniu
nikomu niepotrzebnych

nie znoszę
tej całej poezji

poubieranej
w romantycznie krótką sukienkę
odsłaniającą ponętne zakamarki

mózgu

nie lubię już
kusić drażnić rozpalać
rozrzucać świecidełka
i wciąż odkrywać

obcym
swoją duszę







































































w burdelu