Sekundy, minuty.
Godziny, dni.
Rok, dwa lata, trzy.
Epoka za epoką.

Wiek ciągle następny goni.
I tak się żyje na ziemi.
Czasem coś przygnębi,
czasem coś zadowoli.
Takie uroki tej naszej niewoli.

Wolność niby dobra, lecz
samotna.
W parze czasem wrze jak
W garze.
Jak tu żyć, by szczęśliwym być.
























Zrobię ciasto.

baba z nudow sie obzera
tje