Pragnę dla ciebie być doskonała,
lecz mam zbyt małe w tym doświadczenie,
sprawnym językiem móc zadowalać,
by doprowadzać o lędźwi drżenie.

Naucz mnie proszę tej boskiej sztuki,
bym mogła patrzeć, jak szczęściem tryskasz.
Gdy w edukacji wypełnisz luki,
w duchu zamarzysz, żebym znów przyszła.

























































































Na konkurs

zbyt osobiste i niszowe ale tje

Dzięki Fobiaku :) Zapewniam Cię, że to nic osobistego, to tylko taki mały żarcik sytuacyjny, w którym zastosowałam dwuznaczną grę słów...wiersz miał na celu wywołać uśmiech

:))))

Pozdrowionka, Ulu. :)

Dzięki za uśmiech Bodziu :)))))