Trwam z przylepionym uśmiechem,
Dzień dobry, do widzenia
Wchodzą, wychodzą.
Kilka zręcznych ruchów
I znów można zaczynać od początku.
Po tylu latach...każda czynność jest mechaniczna
Byle szybciej, byle do końca.
Byle zrzucić z siebie ubranie przesycone innymi,
Zmyć makijaż i zacząć normalne życie,
Choć na parę godzin,
Wtopić się w codzienność
Zabarwioną ironicznym spojrzeniem pani ze sklepu
I nieustannymi okrzykami dzieci z osiedla








































































babcia klozetowa

nooooooooooooooo

taki poważny tekst
a tu
ależ się usmiałam:)

bohaterką, peelką, moze być ktokolwiek
widział, albo wie

jak rozwiazać równanie z jedną niewiadomą
dlatego mnie nie zaskakuje:)

ale mam pytanie, niecierpiące zwłoki w prosektorium
dlaczego babcia klozetowa nie ma przyszłości?

przecież ona po godzinach wydawania dziesięciocentymetrowych płatków zewy softis nie musi współżyć z papierem toaletowym

















tylko prezydentem :P)

bo do końca życia będzie myla kibelki ann,
może to i jakas przyszlość, ale czy ta wymarzona?