Mówię do ciebie językiem muzyki,
prosząc niemo byś odczytał kolejne frazy mojego nastroju.
Jeśli zasiadam do pianina i wygrywam Chaczaturiana,
wychodzisz, bojąc się szabli mojego języka.
W marszu tureckim odczytujesz wyzwanie,
sięgasz po trąbkę i toczymy zawziętą walkę na nuty
Przy Liszcie odgarniasz mi włosy z twarzy delikatnie, całując policzki,
wiesz doskonale, że Offenbach mnie rozczuli,
i że w nocy będę się mocno przytulać,
spragniona piękna chwil.
Każda nuta standardów jazzowych mnie rozbiera,
stajesz więc za mną i zaczynasz pieścić,
do ostatnich urywanych taktów.
Nocami zasiadasz do klawiszy,
i myśląc, że śpię, brzdąkasz swoją tęskną melodię































































marszu pogrzebowego

o matko, haha, zajebioste

liryczne ty wydaje sie byc zmeczone , smieszne ere : )

ps. offenbach tez mnie rozczula , taka barkarola np mmm ;)

lila, no takie smieszno tragiczne ; )

no wiem, tragikomiczne ::

podniciłam się :)

landryneczka... czytając to erekcjato "ciurkiem" (tak, jak zwykle czytam - bez rozpisywania go sobie na wzory i prób rozwiązywania "rebusu") - efekt jest prześwietny...

i nie mam zamiaru słuchać hobbystów bawiących się w głębokie analizy tekstu przed zapoznaniem się z awersacją, którzy mogliby stwierdzić, że tekst naprowadza czytelnika na awersację...

Piękne erekcjato, Cebreiro

ja to sobie wyobraziłam wymoczka
ale takiego ładnego wymoczka:)

czy partner peelki ma jej dość?
czy ma dość życia? hm, jeśli tak,
to jest to nawet niezłe erekcjato, ale jego siła
tkwi w układzie tekstu - świetna proza poetycka -
a nie w zakończeniu; owszem zaakcentowałaś tam jakąś zmianę,
ale jest ona bez znaczenia [choć zabawna hehehe]
brawo

cebreiro, a czemu marszu, a nie marsza?

marszu to forma poprawna