utknąłem w środku siebie
stworzyłem człowieka
bez właściwości

chcę teraz dotknąć twoich warg
powiedzieć to zakazane słowo
umrzeć by się narodzić
zamilknąć by śpiewać

nie wrócę tam
nie mogę
stoję w miejscu
wokół wielu takich

wszyscy tacy sami

w marzeniach zatraconych
spowolnieniu czasu
czekamy na gest
co nie nastąpi

może obudzę się
i zapragnę perwersji
zwanej przyszłością

może już wystarczy
proszę o wolność
co nie jest świadomością
istnienia krat


























































w korku

Brakuje mi koherencji wewnętrznej.
Sam sposób ukształtowania wypowiedzi
na planie semantycznym ukazuje dysonans między jego warstwami.
nie widzę logicznego ciągu poszczególnych strof,
co więcej jest tu wyraźne wykluczanie się niektórych wersów,
Ja, my i oni bez wyraźnego powiązania.
konstrukcja sprawia wrażenie niekompletnej,
z punktu widzenia znaczeniowo- składniowego,
nie można jej zrekonstruować na podstawie kontekstu.

[ Dodano: 2007-07-30, 09:15 ]

ale mi zaimponowałaś fachowym żargonem...
teraz sobie będę siedział i myślał długo upajając się iście profesjonalnym podejściem do tematu...
w skali od 1 do 10 dla komentarzy... ten dostaje 11...
gdybyś częściej w ten jakże wypełniony treścią sposób ustosunkowała się do twórczości portalowej... wiele osób mogłoby skorzystać z Twych wskazówek...
ciękuję, cebreiro...

jakie erekicjato taki komentarz......

jeśli masz takie zdanie o tym erekcjato, jak ja o Twoim komentarzu, to oznacza, że jest wyśmienite

krat w korku?