Zawsze się wysokości bałem,
choć alpinistów podziwiałem,
gdy tak wspinają się do góry,
wychodząc z głową ponad chmury

i gdy osiągną wreszcie szczyty,
mają w nagrodę te błękity,
które wciąż chłoną, podziwiają
i rozkosz przeogromną mają.

Choć dostawałem często mdłości
już na sam widok wysokości,
jednak przyrzekłem, by dla chwały
zdobyć pagórek choćby mały.

Kupiłem czekan, kask i linę,
zrobiłem bardzo groźną minę
i kiedy stałem u podnóża,
dostrzegłem, że to góra duża.

Zacząłem wspinać się po woli,
chociaż ze strachu brzuch mnie boli,
ocieram ręce, zdzieram getry
i wspiąłem się aż na dwa metry.

Zerknąłem wtedy kątem oka
na dół, z pozycji tej, z wysoka,
a tuż na dole, nieco z dala,
widzę laseczkę jak ta lala.

Zdobycie szczytu odpuściłem,
na linę przy tym się spuściłem,
tracąc zachwianą równowagę
i położyłem na szczyt lagę

































































podpieram się laską

tnje

fobiak:)
Ale za to jaka fajna rymowanka

tekst masz swietny

fobiak pisze:tekst masz swietny

Wklejam ostatni tekst w tym miesiącu.
Dzięki wszystkim tym, którzy poświęcili swój cenny czas i zaszczycili moje utwory uwagą, bądź oceną. (nawet 1 punktem).
Zapraszam do mojego :"Erekcjato wyobraźni"
Dzięki wielkie.

Gacek pisze:Wklejam ostatni tekst w tym miesiącu.

Wytrzymasz do przyszłego m-ca ????? całą dobę??????.
To wracaj szybko.

Kati.r pisze:Wytrzymasz do przyszłego m-ca ????? całą dobę??????.

Myślę, że dam radę

Gacek pisze:po woli,

po woli czy powoli gacek na szczyt siem gramoli
spuszcza siem po linie czasem
w końcu zlegnie gdzieś pod lasem hej !

Pomaleńku i powoli,
Gacek czasem popier...i
ale nie na samym szczycie,
woli w rzece, albo w życie






















należycie