Było sobie raz na świecie
wielu ludzi – to już wiecie
Byli biali, skośnoocy
mili, starzy i wysocy
I wśród tłumu wielonogiego
uwagę skupmy na Onego
On był konstruktorem łuków
przygłuchym od świata huków
Teraz spójrzymy w inną stronę
wyostrzmy lornetkę na Onę
Ona miodem upaprana
w spazmy niemodnie ubrana
Pozornie nic ich nie łączy
prócz internetu złączy
ale
Ona pozna go w każdym nicku
na każdej stronie, w każdym pliku
On podejrzane pisze teksty
gdy ona panom śle podteksty
Oni tak widocznie muszą
popisywać się swoją duszą




















z błyskotliwą inteligencją

tnje
rob wiekszy odstep z awersacja

chylę czoła przed ekspertem (zapewnie myślisz, że zakończenie jest kontynuacją),
ale moim zdaniem tje, ponieważ zaskakujące jest właśnie to co łączy bohaterów tejże przypowieści, czyli bystry umysł i nic więcej

no to sobie poczytam jeszcze raz
moje zdanie to jest moje zdanie
a dosc czesto jest one bledne
wcale sie tego nie wstydze
i potrafie pasc na kolana i blagac o laske




































nie o mojzesza

fobiak pisze: wcale sie tego nie wstydze
i potrafie pasc na kolana i blagac o laske

zazdroszczę, bo ja się zawsze boję kompromitacji

blaganie o laske
czy robienie laski
dla mnie nie jest kompromitacja

dla mnie masz kontynuację, bo jakby się popisywali głupią tępotą, to też część od góry, dokończenie, co zmienia ich łączy tylko nadprzeciętna inteligencja jak piszesz

Pozornie nic ich nie łączy
prócz internetu złączy,

jest też ale, które podkreśla zakończenie z przelotem umysłowym i tu cechy osobnicze nie zrobią z tego utworu erekcjato