na początek słowo kolejnym się otacza
też dziwacznie obcym, drąży je i w głąb wnika
czytać to przygoda, aktywność nie prostacza
leksem tworzą frazy, znaczenia, styl, rytmika

dźwięki tańczą rumbę, pejzaże tekst roztacza
sens w wersach się rodzi, dojrzewa i zanika
porównania gęste, jak zarost u brodacza
cieszy to niewielu, niegodna wszech publika

nie poradzę jednak, gdy nikt do stóp nie sięga
mistrz jest tylko jeden, boskim zefirem gnany
te wasze wierszydła, żałoba, ból, udręka

gdy tu sambę grają, inne podniebne stany
zabrnąłem za daleko i niechaj jest, że stękam
na swe czucie piękna, wyższą kulturę zdany




























































































w wierszach łośki

marcinku sinet to jest ale tnje, nie wiem czy obama zna loske szukacajego szczescia na dolnym slasku bo w krakowie smierdzi

[ Dodano: 2010-07-22, 18:13 ]
sonet*

mniejsza z tym, czy to erekcjato,
jak dla mnie jest
(ortodoksyjne trzymanie się założeń nie sprawdziło się, bo każdy widzi je po swojemu)
niejaka Wiktoria, chciała średniówkę, to ma
sonecik w bonusie
to brzmi i to jest najważniejsze

znalezienie awersacji jest o tyle trudne, że nie łatwo coś wartościowego wymyślić
bo jak widzę, te wszystkie dupy, pipy, japy i inne badziewia w końcówce
to mi się już nie chce czytać
(czytam erekcjato inne od końcówki, żeby niepotrzebnie nie natknąć się na jakąś ohydną i kretyńską błazenadę)

dla mnie nie jest, bo każdy ma swojego miszcza, dla łośki mistrzem świata jest pikuś, w zadzieraniu nogi wyżej niż słońce sięga

mniejsza z tym

piękny sonet Marcinie, gratuluję

niestety (przekornie) muszę się z Rajskim zgodzić po całej długości samego tekstu i komentarza tegoż autora także!