Myślami biegasz dookoła ,
siedząc w fotelu starych wspomnień.
Już żaden ciepły głos Cię nie woła,
odszedł bezpowrotnie.
Łza niczym diament sączy sie po twarzy ,
wyrażając ból dni minionych.
Już drugi raz na miłość się nie odważysz ,
nie powtórzysz lat i dni straconych.
Czemu ?- mówi serce ,pojmuje -rozum odpowiada...
Jedno w rozpaczy miłości spragnione ,
drugie chce serce z rozsypki poskładać.
w krystalicznym dobiciu lico szare i pochmurne.
Serce krzyczy - dlaczego?!
Rozum odpowiada -bądz dumne ,bądz dumne.

to nie jest erekcjato
wyglada calkiem inaczej z profilu

przychylam się do opinii, którą wyraził na temat tego wiersza niejaki Mithrill na sokarisie..

[ Dodano: 2010-07-28, 12:53 ]
przy czym w największym zakresie dotyczy to jego uwagi pt. truizm...

[ Dodano: 2010-07-28, 12:55 ]
...od siebie mogę dodac, że to taka poezja pensjonarska... czyta się to jakby jadło budyń - bez większego zaangażowania w przeżycia peela...