I

Już nawet w kobiety wchodziłem na czuja
jak w wiersze.



Co teraz? Gdy jej świat
czarnym tipsem wdziera się pod kapsle moich powiek.
Czy będzie potrafiła ubić pianę marzeń
bym trysnął wierszem?

Przecież słowa jak plemniki -
muszą wędrować.





II

Była niewinna.
To wiatr kusił
zapachem jej spoconej cipki.
Kto wie, może dlatego
odpuściłem -

wziąłem na węch.

Julio, przyjmij
ten postrzępiony liść słowa

zasuszony w tomiku












































IPN

nie potrafie powiazac tekst z ipeenem, awersacja mowi o zaklamaniu prawdy historycznej ale nie widze jej w tekscie
dlatego wg mnie tnje
wyjasnij o co tu chodzi
jesli masz 3 minuty czasu