Miał

Nie miał już węgla,
lecz miał miał.
Domownika miał,
który wołał miał, miał!
Kot go miał,
a on miał kota.
_________________

Nie miał miału,
i pomału
dał teściową
do przemiału.
Przemielono,
pomylono,
miał zwrócono
razem z zoną
on zdziwioną minę miał,
jak chciał miału,
to go miał!

Ciekawe co na to żona?
Przez ten miał
podbite oko miał?

Â?ona miała
pełno miału,
tona miału
bez przydziału,
to z teściowej
pozostało.
Ot poznałeś
prawdę całą,
skąd mam tonę
więcej miału.

Przynajmniej miał miał.

Mógł mieć miału
blisko puda,
lecz teściowa
była chuda
i tak stojąć
głośno łkał,
bo miał miału
ile miał

Zza grobu:
>rozpoznaje znany głos teściowej>

Nie miałcz zięciu,
nie łkaj gorzko.
Gdy chcesz miału,
będziesz miał.
Gdy ci ześlę
tonę miału,
będziesz miał
już tylko miał.