słyszę
jesteś absolutnie szalona
zgarniam echa
zagarniam brzmienia
milknę
nie ogarniam pełnymi garściami

wchodzę w łupinę
logicznego strachu
w skorupie szukam wolnej bezmyśli
uwięzione dźwięki zajmują przestrzeń
oddech skrócił się o kilka przerośniętych akordów

zamieniam się w pauzę
a ty wyważasz drzwi z łoskotem
by usłyszeć muzykę szeptów

na rozpędzonej wiatrem fali

coś mi tu jeszcze nie pasuje

Zamiast pełnymi garściami proponuję: zniekształconej rzeczywistości.
Zawsze coś nie będzie całkiem pasować, chociaż będzie całkiem dobrze.
Pozdr.

Andreasie, dzięki za sugestię. Coś już zmieniłam i na górze do edycji poszło :)