płaczę. nic nie wychodzi tak gładko jak wiersze.
bo w życiu o to chodzi, by schodzić o czasie.
o, czasie mój stracony! ja, czy ty? co pierwsze?
czy wersy tylko w tobie mi miejsce wyznaczą?

gram role uśmiechnięte, wyciągam ramiona,
a nozdrza wietrzą zapach właściwej godziny.
gdzieś w głowie magazynek słów nie wymówionych
- tak słodkich niczym strużka na ustach z maliny.

tak śmiesznie i naiwnie - w trzy minuty wierszyk
- rymy się same stroją, klawisze rytm liczą.
do diabła z tą poezją! duszę tylko męczy!
a co niewykrzyczane zastygło, by milczeć.

ela, bardzo bym chciała coś powiedzieć, ale ten wiersz jest tak przeraźliwie smutny, że co mam gadać, tak bez użycia rozumu, emocjonalnie to mi się nasuwa tylko spowiedź, że do niewielu ludzi mam sentyment, ale ciebie, to strasznie okropnie lubię, u hu hu hu
























ale gupi koment

No nie wygupiaj sie tylko daj pyska :)

no teraz mnie taki (pysk) reprezentuje ;)

no piękniasty:)