Moja Kochana Grafomanio

[elutka]

Bądź mi guru. Siądź.
W myślach mieszaj, mąć.
Gdy się wyklarują,
na nowo zbuduję
kryształowy schron.

Schwyć na pytań lep.
Słowa są jak chleb
- gdy się rozsmakuję,
z gorzkich fraz odtruję
życiodajny szczep.

Murem za mną stań
wśród powodzi zdań.
Niech popłyną czyste,
niech spłuczą rzęsiście...
Murem przy mnie trwaj.

Naucz topić w łzach
przenikliwy strach.
Z pozorów odwagi
rozbierz go do naga.
I z gniewu na świat.

Złości czmychnie stróż...
Ty mnie naucz próśb,
bo uwięzły w krtani
z trwogi, że coś zrani...
Z krtani zabierz klucz.

Nakłoń sprytnie mnie,
bym przełknęła, że
szczęścia są chwilami,
że nie ma w tym dramy...
Stąpać będzie lżej.

Z tobą pójdę w blask
po nocy bez łask.
W nieswoją pokorę
skromnie się ubiorę
na codzienny bal.

[remik]

łał!
skromność
wzniosłość
inteligentnie i namiętnie
namawiasz Ją i nobilitujesz
nie wiem czy to do grafomanii (pomyłka w tytule?)
a jeśli już zwróci uwagę na twoje zawołanie po imieniu to czy cię wysłucha bo ona przecież głucha jest i prze do przodu oraz na boki wkręca się i wykręcić nie może - rzadko staje twarzą w twarz
no ale jak nie wysłucha to przeczyta
czytać raczej umie

[anty-czka]

Elka, no teraz to poszłaś po bandzie;)

P.S. Czy to tekst do muzyki?

[roxy.mjuzik]

to chyba o maszynce do robienia lodów..

[elutka]

dla ciebie tym byc może roxy. smacznego

[stachu]

taki grafoman to ma zasadniczo wieksze szanse zostac poeta. ta ta ta ta ta taki masz rytm. gitarzysty ci brakuje.

[elutka]

gitarzystę mam w rodzinie, Stachu