upiorne żagle zwisają z rei
wśród fal się snuje wciąż bez nadziei
załoga duchów po wantach gania
bosman ich batem po plecach smaga

zbutwiałe maszty burty omszałe
wiatr w takielunku wyje swą szantę
czterdzieści armat gotowych czeka
by cię zatopić posłać do piekła

koszmarny okręt fale tnie dziobem
strach sieje wszędzie na swojej drodze
sztormy i szkwały dla niego domem
żegluje szuka ofiary nowej

zjawia się nagle na horyzoncie
armaty zagrzmią i na dnie spoczniesz
z mgieł się wyłania przeklęta zmora
jak cię dostrzeże poznasz demona

sam szatan stoi u statku steru
więc wiej daleko mój przyjacielu
szans nie masz żadnych z ową fregatą
a dusze zmarłych ci nie wybaczą

wśród morskiej ciszy żagle łopoczą
przybywa nagle jak diabeł nocą
modły załogi biegną do nieba
lecz u szatana litości nie ma

wieki tak pływa po wodach krąży
jak cię zobaczy uciec nie zdążysz
w mgłach słychać echa krzyki wołanie
portem okrętu głębin otchłanie

wiersz mocny jak whisky, upiorny jak upior w operze, przenikliwy jak Stworzenie swiata W. Blake'a

lubie takie teksty, moze dlatego ze sama jestem ciemna
jak tabaka w rogu

Faktycznie mocny i dobry.

Anubis pisze:beznadziei

- bez nadziei

Anubis pisze:a dusze zmarłych cie nie wybaczą

- ci
Pozdr.

Beznadziei razem się pisze. Też myślałem, że w zaprzeczeniu oddzielnie,ale słownik twierdzi że jednak razem. Jak edycja jest to poprawię literówkę.
Pozdrawiam

Podoba mi się. Mimo (a może właśnie dlatego), że lekkość z jaką wiersz się czyta- odwrotnie proporcjonalna do "lekkości" przekazu.
Pozdrawiam

Anubis pisze:upiorne żagle zwisają z rei
wśród fal się snuje wciąż beznadziei

- wybacz, ale w tym wypadku jednak oddzielnie.
Gdyby było:
wśród fal się snuje w beznadziei
to wtedy zgoda.
Pozdr.

jestes mroczny jak mroczki twins, nicku anubisie, w tych swoich dzielach

dobry tekst, czuje sie zapach stechnizny, zmoszalego drewna brudnych portow, potu, i strach zamglonych nocy