Konstrukcje

[MarcinIAK]

Zobacz jak nam pięknie
dorosły słowa
mają już swoje królestwo
własne góry i oceany
Jeszcze trwają nienazwane
przez moment jeszcze
niepojęte na zewnątrz
ale zobaczysz jak usta
pewnego dnia stracą ich powab
Trzeba będzie uczyć się nowych
dla nas i jutrzejszych wspomnień
muskać wargami ciche jeszcze
niepewne i roztargnione

Rozkwitniesz znowu
palcami określisz powietrze
zbudujesz słowom sens