Pojawiasz się jak świt,
choć wiem, że będziesz
i tak każde twoje nadejście jest zaskoczeniem.
Podchodzisz powoli,
by nie spłoszyć porannego ptaka,
zmywasz senność, lekką rosą.
Delikatnie otulasz wstającą mgłą,
aby przebudzenie nie wdarło się dotkliwie
pod moje powieki.
Nie wiem, czy zdążę przywyknąć
do chłodnych poranków, nim odejdziesz.

:)

wiersz bardzo ładny
ale coś nie tak...może strofki
poukładaj co?:)

cebreiro pisze:Pojawiasz się jak świt,
choć wiem, że będziesz
każde twoje nadejście zaskauje

Podchodzisz powoli,
by nie spłoszyć ciszy,
zmywasz senność, poranną rosą.
Delikatnie otulasz mgłą,
aby przebudzenie nie wdarło się
pod moje powieki.

Nie wiem, czy zdążę przywyknąć
do chłodnych poranków,
bez ciebie.

ja sobie pokombinowałem i mam dla ciebie taką propozycję

lubie wlasnie takie lekko "mgliste" teksty.
choc jestem za nie "przesladowana".

olga pisze:lubie wlasnie takie lekko "mgliste" teksty.
choc jestem za nie "przesladowana".

Nie lękaj się ostatni będą pierwszymi
tak słyszałem :)


punkt dałęm

po prostu piekne ...

o matko, to staroć,
a co w nim było? grass mi w ogóle dość mocno komentował heh
ja żałuję pierwszych erekcjato moich z czarnej

coś o bladości krwinkach... ale pamiętam tylko finał wierszyka, to było jakoś tak ;
panna rano stroi focha
wyobracał ją na śpiocha

hehe, a to było pod tym wierszem?
czarna była w tym czasie?

to nie nowość w sumie, że komentarze czasem przebijają wierszyczek

tak jako koment , na czarnej , spora rymowanka, strasznie mnie rozsmieszyła dlatego ja zapamietalam ; )