Czuję na głowie cierniową koronę,
Krople ciepłej lawy
Toczą moją zarośniętą twarz,
Chciałbym kawałek białej szmaty
Bym mógł przetrzeć tumany kurzu
Pomiędzy myślami otyłego mózgu…
Wczoraj biegłem za urojeniem
- Chciałem tylko o coś zapytać,
Zagapiłem się na piękne
Pośladki wrzącej kary
Potknąłem się niefortunnie
O niebieski dekalog…
Złamałem wiarę w kolanie
- Zemdlałem
Gdy obudziłem się w szpitalu,
Pełnym amputowanych dusz
Czując ucisk gipsowej moralności,
Poprosiłem by zabito mnie
Na elektrycznym krześle.
- Nie znoszę zamkniętych pomieszczeń
Ostatnie słowo skazańca
Moderator: Gacek
Ostatnie słowo skazańca
Bo gdybym wiedział, co straciłem,
nigdy bym nie myślał, że
w to wierzyłem.
Dawid D.
nigdy bym nie myślał, że
w to wierzyłem.
Dawid D.
no cóż...
wg mnie.. to ...
to jest to podważenie jednej z (przcież) podstaw ideowych chrześcijaństwa...
Rozumiem niby - powody... czytałem wiersze o podobnej wymowie... jednak to cholernie trudne do "połknięcia" przez... wierzącego (nawet "inaczej").
To wg mnie - poprzez wizję "niedoskonałości" Boga .. wytłumaczenie się z utraty Wiary przez autora.
... Bóg i Człowiek - w myśl różnych "Prawd Wiary" stanowią "Obraz Podobieństwa"... stąd "logiczność" treści.. sens każdego "powodu"...
Jednak nie wiem czy specjalnie - ale "zapomniany" został tu ... czynnik choćby indywidualności każdej jednostki... zapomniana "Prawda o Wyższej ÂŚwiadomości Boga", dopuszczającej ZÂ?O...
Całość ... moim zdaniem ... jest dobrze skomponowana i ... posiada "techniczny" sens treści - przekazu... jak wszystko co potrafi wymyśleć człowiek.....
jednak chyba specjalnie nie sięga nawet istoty - Wiary
Podoba mi się ten wiersz.
Antyczko...
Peel jak sądzę - JEST Jezusem... więc "sięganie po cierniową koronę" - TU akurat ... ma rację bytu
(w innym odniesieniu - zgodiłbym się z Tobą)
[ Dodano: 2008-06-23, 09:25 ]
powinno być "jest to próba podważenia... "
sorki
wg mnie.. to ...
to jest to podważenie jednej z (przcież) podstaw ideowych chrześcijaństwa...
Rozumiem niby - powody... czytałem wiersze o podobnej wymowie... jednak to cholernie trudne do "połknięcia" przez... wierzącego (nawet "inaczej").
To wg mnie - poprzez wizję "niedoskonałości" Boga .. wytłumaczenie się z utraty Wiary przez autora.
... Bóg i Człowiek - w myśl różnych "Prawd Wiary" stanowią "Obraz Podobieństwa"... stąd "logiczność" treści.. sens każdego "powodu"...
Jednak nie wiem czy specjalnie - ale "zapomniany" został tu ... czynnik choćby indywidualności każdej jednostki... zapomniana "Prawda o Wyższej ÂŚwiadomości Boga", dopuszczającej ZÂ?O...
Całość ... moim zdaniem ... jest dobrze skomponowana i ... posiada "techniczny" sens treści - przekazu... jak wszystko co potrafi wymyśleć człowiek.....
jednak chyba specjalnie nie sięga nawet istoty - Wiary
Podoba mi się ten wiersz.
Antyczko...
Peel jak sądzę - JEST Jezusem... więc "sięganie po cierniową koronę" - TU akurat ... ma rację bytu
(w innym odniesieniu - zgodiłbym się z Tobą)
[ Dodano: 2008-06-23, 09:25 ]
powinno być "jest to próba podważenia... "
sorki
".....Zapytała kiedyś Miłość Przyjaźni:
-dlaczego Ty istniejesz?
Na to Przyjaźń odpowiedziała:
-aby leczyć rany,które Ty zostawiasz...."
L.N.
-dlaczego Ty istniejesz?
Na to Przyjaźń odpowiedziała:
-aby leczyć rany,które Ty zostawiasz...."
L.N.
no coz :)
czy to zapewne jest o utracie wiary?
moze motyw drogi krzyzowej i korona cierniowa zostaly tu wykorzystane:
a/ z sympatii i zrozumienia dla postaci jaka by³ Jezus Chrystus.
b/ to najlepsze atrybuty cierpienia od 2000 lat.
W pierwszym ujeciu widzimy bohatera aktualnie. Bohater trwa i niewiele czyni ponadto – zarosla mu twarz, nie goli siê, nie uczestniczy w zyciu codziennym, jedyne czym siê zajmuje to cierpienie.
Cos mu zostalo wcisniete na glowe i to wlasnie dzieki temu przypomina ona wulkan bo przeciez srodek utyl i sie zakurzyl – za malo bylo ruchu.
Pomoc mu moze biala szmata vel kobieta ( tu analogia do swietej weroniki, która otarla Jezusowi twarz )
W drugim ujeciu bohater wspomina.
Biegl za urojeniem, potknal sie o dekalog i zlamal wiare w kolanie, czyli ze juz raczej nie pobiega.
Jesli bieganie za urojeniami jest negatywne bo wiadomo nie kazdy chce zyc w zludzeniach to przebudzenie bohatera w postaci tego niefortunnego wypadku mozna odczytac jako szczesliwy traf. Jesli zas biegal on za urojeniami i bylo okej, to przez ten przeklety wypadek musial w koncu przejzec na oczy to wlasciwie jednoznacznie nie mozna tego potraktowac.
Na koniec powracamy do ujecia pierwszego – bohater nie chce zyc w zamknieciu wlasnej glowy, chce na krzeslo. Panaceum moze byc owa Biala Szmata.
Czyli czy wiara czy moralnosci czy urojenia czy upadki to lekarstwo na cierpienie jest jedno :)
jesli kazde slowo w tym wierszu jest przemysalne to ja cie dziekuje.
czy to zapewne jest o utracie wiary?
moze motyw drogi krzyzowej i korona cierniowa zostaly tu wykorzystane:
a/ z sympatii i zrozumienia dla postaci jaka by³ Jezus Chrystus.
b/ to najlepsze atrybuty cierpienia od 2000 lat.
W pierwszym ujeciu widzimy bohatera aktualnie. Bohater trwa i niewiele czyni ponadto – zarosla mu twarz, nie goli siê, nie uczestniczy w zyciu codziennym, jedyne czym siê zajmuje to cierpienie.
Cos mu zostalo wcisniete na glowe i to wlasnie dzieki temu przypomina ona wulkan bo przeciez srodek utyl i sie zakurzyl – za malo bylo ruchu.
Pomoc mu moze biala szmata vel kobieta ( tu analogia do swietej weroniki, która otarla Jezusowi twarz )
W drugim ujeciu bohater wspomina.
Biegl za urojeniem, potknal sie o dekalog i zlamal wiare w kolanie, czyli ze juz raczej nie pobiega.
Jesli bieganie za urojeniami jest negatywne bo wiadomo nie kazdy chce zyc w zludzeniach to przebudzenie bohatera w postaci tego niefortunnego wypadku mozna odczytac jako szczesliwy traf. Jesli zas biegal on za urojeniami i bylo okej, to przez ten przeklety wypadek musial w koncu przejzec na oczy to wlasciwie jednoznacznie nie mozna tego potraktowac.
Na koniec powracamy do ujecia pierwszego – bohater nie chce zyc w zamknieciu wlasnej glowy, chce na krzeslo. Panaceum moze byc owa Biala Szmata.
Czyli czy wiara czy moralnosci czy urojenia czy upadki to lekarstwo na cierpienie jest jedno :)
jesli kazde slowo w tym wierszu jest przemysalne to ja cie dziekuje.
Ja osobiście nie twierdzę, że każde słowo jest w tym wierszu przemyślane przez autora - czy nie. Napisałem że znajduję tu "logiczność powodu" - czyli problemów jakie zauważyłem.
Dopuszczam możliwość przypadkowych słów... ale jak to w poezji - ilu czyta tyle wizji i interpretacji... niekoniecznie zbieżnych z intencjami autora.
Przypadkowo uzyte słowa w wierszu - mogą być czasem nawet więcej warte - niż te przemyślane.
Czasem przypadki tworzą nowe normy, nowe mody... nowy sens...
M-R .. Twoja interpretacja jest ciekawa i... no.. :) ciekawa :)
Można jeszcze kilka innych pewnie odczytać z treści tego wiersza...
Ja z moją interpretacją - chętnie polemizowałbym z Twoją... udowadniając prawdziwość mojej - ale to przecież nie ma sensu (a przynajmniej nie ma aż tak wielkiego sensu). Wiersz pobudził wyobraźnię... czyli już osiągnął jeden - podstawowy cel. Przekaz autora to cel drugi - równie ważny...
Obie (nasze) interpretacje - mają kilka cech wspólnych
Obie odnoszą się do - moralności - buntu wewnętrznego ... zmian... innego spojrzenia na otaczający nas świat z powodu jakiejś drastycznej przyczyny...
Na koniec odniosę się do fragmentu wiersza - który został przez Ciebie poruszony i zinterpretowany... przez pryzmat Twojego na wiersz spojrzenia.
Moje widzenie i odbiór - jest taki:
"Wczoraj biegłem za urojeniem
- Chciałem tylko o coś zapytać,
Zagapiłem się na piękne
Pośladki wrzącej kary
Potknąłem się niefortunnie
O niebieski dekalog…
Złamałem wiarę w kolanie..."
w moim odbiorze widzę to tak:
... "bieganie za urojeniem" to świadomość człowieka nafaszerowanego ideałami wpojonymi przez środowisko w jakim żyje
..." - Chciałem tylko o coś zapytać" - W pogoni życia (bo nasze życie to - nie jest droga prowadząca nas przez życie - wg naszej woli ... tak nam się tylko wydaje - bo tak naprawdę cały czas biegniemy szukając jakiegoś - co rusz innego celu... który w sumie wcale nie zawsze jest nam potrzebny jak się w końcu okazuje... i nie nasz) czasem każdy człowiek podpiera się informacjami uzyskiwanymi od innych... na swój temat... na temat świata z perspektywy innych ludzi... czasem dla weryfikacji "że droga którą pędzi - jest właściwą..."
... "zagapiłem się na piękne pośladki wrzącej kary" to dostrzeganie (może przypadkiem, może po raz pierwszy... a może powtórnie... ale z innej perspektywy) tych aspektów życia - które moralność, kultura w jakiej żyjemy - ocenia jako "kary godne" ...
..."Potknąłem się niefortunnie O niebieski dekalog… " tomoim zdaniem ... zderzenie własnego systemu wartości z nabytą moralnością... czego efektem jest dysonans w sferze oceny... To spotkanie problemu, który w sferze wiary-moralności-kultury ... jest naświetlany jako negatywny/pozytywny a kłóci się ta ocena z naszym wewnętrznym przekonaniem i logiką... a nawet czasem z naturą
... może to pierwsze takie zdarzenie w życiu peela... aż tak drastyczne lub zauważone z zupełnie nowej perspektywy... stąd "niefortunne"
... "Złamałem wiarę w kolanie..." to moim zdaniem właśnie efekt w/w zderzenia... wynik nowego spojrzenia - może przypadkowego właśnie a zarazem drastycznego tak ... bo nagłego, bez przygotowania, który spowodował zachwianie stabilnej pozycji "wyrobionego"... a przecież jedynie wpojonego nam przez środowisko... systemu wartości... światopoglądu... podejścia do podstaw wiary - z uwagi na w/w dysonanse na styku "kanon-natura"...
(dlaczego w kolanie ? a nie w obu ?.. nie ręka...? - bo kolano - to symbol - niby ruchoma, poddająca się przechyleniom, pozwalająca na przemieszczanie się... część jednego z "filarów" naszej egzystencji - tak fizycznej jak i duchowej...... jeśli łamiemy kolano - tracimy równowagę... )
(mógłbym tak dalej ;)... ale trochę zostawię innym ;)
Dopuszczam możliwość przypadkowych słów... ale jak to w poezji - ilu czyta tyle wizji i interpretacji... niekoniecznie zbieżnych z intencjami autora.
Przypadkowo uzyte słowa w wierszu - mogą być czasem nawet więcej warte - niż te przemyślane.
Czasem przypadki tworzą nowe normy, nowe mody... nowy sens...
M-R .. Twoja interpretacja jest ciekawa i... no.. :) ciekawa :)
Można jeszcze kilka innych pewnie odczytać z treści tego wiersza...
Ja z moją interpretacją - chętnie polemizowałbym z Twoją... udowadniając prawdziwość mojej - ale to przecież nie ma sensu (a przynajmniej nie ma aż tak wielkiego sensu). Wiersz pobudził wyobraźnię... czyli już osiągnął jeden - podstawowy cel. Przekaz autora to cel drugi - równie ważny...
Obie (nasze) interpretacje - mają kilka cech wspólnych
Obie odnoszą się do - moralności - buntu wewnętrznego ... zmian... innego spojrzenia na otaczający nas świat z powodu jakiejś drastycznej przyczyny...
Na koniec odniosę się do fragmentu wiersza - który został przez Ciebie poruszony i zinterpretowany... przez pryzmat Twojego na wiersz spojrzenia.
Moje widzenie i odbiór - jest taki:
"Wczoraj biegłem za urojeniem
- Chciałem tylko o coś zapytać,
Zagapiłem się na piękne
Pośladki wrzącej kary
Potknąłem się niefortunnie
O niebieski dekalog…
Złamałem wiarę w kolanie..."
w moim odbiorze widzę to tak:
... "bieganie za urojeniem" to świadomość człowieka nafaszerowanego ideałami wpojonymi przez środowisko w jakim żyje
..." - Chciałem tylko o coś zapytać" - W pogoni życia (bo nasze życie to - nie jest droga prowadząca nas przez życie - wg naszej woli ... tak nam się tylko wydaje - bo tak naprawdę cały czas biegniemy szukając jakiegoś - co rusz innego celu... który w sumie wcale nie zawsze jest nam potrzebny jak się w końcu okazuje... i nie nasz) czasem każdy człowiek podpiera się informacjami uzyskiwanymi od innych... na swój temat... na temat świata z perspektywy innych ludzi... czasem dla weryfikacji "że droga którą pędzi - jest właściwą..."
... "zagapiłem się na piękne pośladki wrzącej kary" to dostrzeganie (może przypadkiem, może po raz pierwszy... a może powtórnie... ale z innej perspektywy) tych aspektów życia - które moralność, kultura w jakiej żyjemy - ocenia jako "kary godne" ...
..."Potknąłem się niefortunnie O niebieski dekalog… " tomoim zdaniem ... zderzenie własnego systemu wartości z nabytą moralnością... czego efektem jest dysonans w sferze oceny... To spotkanie problemu, który w sferze wiary-moralności-kultury ... jest naświetlany jako negatywny/pozytywny a kłóci się ta ocena z naszym wewnętrznym przekonaniem i logiką... a nawet czasem z naturą
... może to pierwsze takie zdarzenie w życiu peela... aż tak drastyczne lub zauważone z zupełnie nowej perspektywy... stąd "niefortunne"
... "Złamałem wiarę w kolanie..." to moim zdaniem właśnie efekt w/w zderzenia... wynik nowego spojrzenia - może przypadkowego właśnie a zarazem drastycznego tak ... bo nagłego, bez przygotowania, który spowodował zachwianie stabilnej pozycji "wyrobionego"... a przecież jedynie wpojonego nam przez środowisko... systemu wartości... światopoglądu... podejścia do podstaw wiary - z uwagi na w/w dysonanse na styku "kanon-natura"...
(dlaczego w kolanie ? a nie w obu ?.. nie ręka...? - bo kolano - to symbol - niby ruchoma, poddająca się przechyleniom, pozwalająca na przemieszczanie się... część jednego z "filarów" naszej egzystencji - tak fizycznej jak i duchowej...... jeśli łamiemy kolano - tracimy równowagę... )
(mógłbym tak dalej ;)... ale trochę zostawię innym ;)
".....Zapytała kiedyś Miłość Przyjaźni:
-dlaczego Ty istniejesz?
Na to Przyjaźń odpowiedziała:
-aby leczyć rany,które Ty zostawiasz...."
L.N.
-dlaczego Ty istniejesz?
Na to Przyjaźń odpowiedziała:
-aby leczyć rany,które Ty zostawiasz...."
L.N.
Osobiscie podejrzewam ze kazde slowo jest przemyslane i ze nie ma w tym wierszu przypadkow wyrazowych – ja tak glosno pomyslalam na koniec nie to ze cos do ciebie bylo :)
ladnie napisales tylko mozna sie w tym zagubic :
bo jesli bohater biegl za urojeniem czyli wg ciebie zyl swiadomoscia nafaszerowana idealami wpojonymi przez srodowisko to jak mogl przewrocic sie o dekalog czyli wg ciebie o nabyta moralnosc i zlamac kolano czyli jedyny wpojony nam przez srodowisko system wartosci ? to by byla komedia przyprawiajaca o zwrot glowy :)
w kazdym badz razie jesli dobrze zrozumialam i jesli bohater sie w koncu kapnal ze wszystko jest narzucone i uksztaltowane i ze nasz wewnetrzny system to wynik zewnetrznego gipsu – to jaka wiare mogl stracic ?
To wzystko przez te urojenia :)
ladnie napisales tylko mozna sie w tym zagubic :
bo jesli bohater biegl za urojeniem czyli wg ciebie zyl swiadomoscia nafaszerowana idealami wpojonymi przez srodowisko to jak mogl przewrocic sie o dekalog czyli wg ciebie o nabyta moralnosc i zlamac kolano czyli jedyny wpojony nam przez srodowisko system wartosci ? to by byla komedia przyprawiajaca o zwrot glowy :)
w kazdym badz razie jesli dobrze zrozumialam i jesli bohater sie w koncu kapnal ze wszystko jest narzucone i uksztaltowane i ze nasz wewnetrzny system to wynik zewnetrznego gipsu – to jaka wiare mogl stracic ?
To wzystko przez te urojenia :)
potknięcie się o dekalog...
Dekalog, jako ÂŚwięte tablice ze ÂŚwiętymi Słowami - przedstawiają jakby .... podręcznik "jak powinieneś żyć człecze"... stąd niezwykle łatwo się oń potknąć...
Dzię już padam z nóg... reszta jutro.. jutro.. ;)
Dekalog, jako ÂŚwięte tablice ze ÂŚwiętymi Słowami - przedstawiają jakby .... podręcznik "jak powinieneś żyć człecze"... stąd niezwykle łatwo się oń potknąć...
Dzię już padam z nóg... reszta jutro.. jutro.. ;)
".....Zapytała kiedyś Miłość Przyjaźni:
-dlaczego Ty istniejesz?
Na to Przyjaźń odpowiedziała:
-aby leczyć rany,które Ty zostawiasz...."
L.N.
-dlaczego Ty istniejesz?
Na to Przyjaźń odpowiedziała:
-aby leczyć rany,które Ty zostawiasz...."
L.N.
-
willy_the_lost
- Posty: 817
- Rejestracja: 2006-10-13, 13:44
- Kontakt:
-
elutka
Re: Ostatnie słowo skazańca
Dawidzie, jakos przybogato w jednym wierszu tych wyszukanych połączeń wyrazów. czasem lepiej posłuzyć się oszczędną ilością mniej wyszukanych konstrukcji. Oszczędność zazwyczaj jest bardziej sugestywna od karkołomnych fraz.Dawid D. pisze:cierniową koronę,
Krople ciepłej lawy
Toczą twarz,
otyłego mózgu…
amputowanych dusz
gipsowej moralności,
Wiersz interesujący, ale ta metaforyka trochę jednak za bardzo wypasiona.
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 5 gości