nie będzie poezją
gdzież mi tam poręcz
gdy biegnę
po swoich własnych schodach
stopnie na pamięć
niestrome

niosą nogi i słowa
wiatr w uszach rytmem drażni
membrana zapisuje
poręcz która nie skrzypi

ułapię się tego wiatru
promień słoneczny niech drwi

nie musisz słuchać
kiedy trzeszczą
drewniane drzwi

bardzo podoba mi się fraza - stopnie na pamięć niestrome :)
Pozdrawiam serdecznie . Robert

dzięki, Robercie :)

ale to skrzeczą, pomimo, że domyślam się, że jest tam nie bez przyczyny, mogłabyś zamienić, czy pomysleć, żeby zamienić na coś innego, bo mi skrzypi , no bo jak drzwi mogą skrzeczeć, żaba w futrynie utkwiła ?




czy zrzęda?;)

a może trzeszczą?

[ Dodano: 2008-08-13, 19:31 ]
choć skoro rzeczywistość skrzeczy... :)

to może chociaż zgrzytają? bo kula ziemska ma zęby, oj ma, zwłaszcza jak stoi na półce obok paszczy rekina, ale to chyba też nienajlepsze, może to skrzypienie zabrać poręczy i oddać drzwiom, ale wtedy nie wiem, co poręcz moze robić, oprócz chrobotania, jeśli siedzą pod nią myszy, moglaby się bujać, albo chybotać, no nie wiem, ale mi to skrzeczenie tam nie pasuje, no ale może tylko mi, poczekaj jeszcze, bo może właśnie Ci wierszyk psuje:)

Ann, to na pewno musi być dźwięk niemiły i brzmienie wyrazu onomatopeiczne. Jeszcze podumam. To trzeszczenie właściwie pasuje.

elutko

Ja też myślę że lepiej będzie :

nie musisz słuchać
kiedy trzeszczą
drewniane drzwi

mi sie podoba bardzo
tak w ogole to bez trzymanki mozesz sobie tez po poreczy fajnie zjechac

dzięki,
i zmieniam na trzeszczą