czułe miejsce


za lasem droga ma pięści - szeptali najstarsi
zbierając kartofle. listopad wgryzał się w ziemię,
jak syrop na kaszel. drapało w czułe miejsce,
gdy stary Maciaszczyk kładł krzyżyk na zakręcie

za lasem. Stendhal miał rację, wszystko co zostaje
ma tylko dwa kolory, wyprute jak: żyła
lat siedem. trzeba coś zakopać, choćby misia
albo pierwszy zeszyt od religii. przebłagać miejsce

za lasem. a przecież to tylko mit, kolejna opowieść
o Tezeuszu. dym nad polem jest nitką,
jeszcze przed śniegiem ściągnie czarne ptaki.
rozdzielą bruzdy jak włosy. zbiorą wstążki.

[ Dodano: 2008-09-25, 21:24 ]
tym razem zdecydowałem się pokazać wiersz. Nie bardzo wiem, gdzie wkleja się wiersze dlatego wkleiłem tutaj. Będę wdzięczny za opinie.

Wiersz w formie opowieści, nie mój gatunek, ale przyjemny w czytaniu, jeśli chodzi o treść. Najbardziej drażniąca sprawa, dla mnie, to, to że po kropce jest mała litera choć nazwiska piszesz z dużej. I te rozbicie wiersza, jest jakieś a symetryczne nie pasuje, to do treści, jak i konsekwencji zapisu. Może się mylę, może to zamierzone. Tak po za tym lubię Twoje utwory i znam kilka już z beja ;) pozdrowka

tym razem za daleko mi do tego miejsca za lasem, ale może dlatego, że wrzuciłam już grosik do fontanny di trevi

SzaryWilk pisze:Nie bardzo wiem, gdzie wkleja siê wiersze

:))