Powiedz, czego szukasz na Saharze;
Tam, dawno wyschnięte uedy
dają nadzieję, tylko nadzieję i nie wiesz,
od którego uciekać słońca.
Dam ci cień, gdzieś między poszarpanymi krawędziami
pęknięcia na wardze i zapłaczesz;
wstępnie wrośniesz.

Jestem pustynią, raną ziarnistą;
powiedz, czego szukasz we mnie.

Podoba mi się Twój styl, bo to jest moje ciacho też ;) Właśnie takie zakorzenione, bez szybkiej interpretacji, przecedzone słowa, metafory, które nie są jednoznacznym wskaźnikiem o czym mówi całość. Super napisany, budowa nie prosta i wszystko to co na współczesny utwór się składa. Wiem, że mogę się mylić, ale - this is my cup of tea ;)

pozdrówka