Sp³ywa kropla deszczu po twarzy strudzonej
Po krwawi±cym i spoconym
Lecz szczê¶liwym ciele
Szampon z wodorostów umywa te w³osy
Wyp³owia³e od S³oñca
Szum drzew koi umys³ przepe³niony my¶lami
Tupot paj±ka tak g³o¶ny jak nigdy dla ucha
Jedna osoba z tym ¿yje
Jedna osoba chce tego s³uchaæ
Ko³ysze siê wraz z ¼d¼b³em trawy
Jak w transie
Mrówki bez lêku spaceruj± po d³oni
Br±zowej...twardej
W ska³ê wpatrzony
My¶lami daleko
Cz³owiek natury
Cz³owiek Boga
Wygnany
Bo inny
Wygnany
Bo wierzy
W ciszê
Szczê¶liwy
Bo jest...

Zawsze powtarzam - wiersz bez tytułu, to jak człowiek bez twarzy.
Komentarz z tekściarni przerzucaj teraz sobie sam, bo miał być tutaj.