Skuleni w swoim swiecie
zaludniamy parkowe lawki
jakby cos mialo sie wydarzyc
jakbysmy przeczuwali ze to nas zabije

kartkujemy kolejne tomy
kolorowych pism
zalanych bzdurami
ktorymi szczelnie wypelniamy
nadmiar wolnego czasu

czekajac na koniec swiata

kiedyś, jak jeździłam autobusami, to fajowe były sukcesy i porażki, które wychodziły co tydzień, chyba, bo może mi się pomyliły z życiem na gorąco, ale teraz to nie wiem

W każdym tekście, które zamieścileś zawarłes bardzo istotną myśl. Lepiej lub gorzej ubraną w słowa, ale istotną. Szkoda, że zamieśileś je hurtem.
Niecierpliwośc czy świadome dzialanie?

moja spiskowa teoria dziejów podpowiada mi, ze chciał usunąć "coś" ze strony głównej





przy okazji

anty-czka pisze:W każdym tekście, które zamieścileś zawarłes bardzo istotną myśl. Lepiej lub gorzej ubraną w słowa, ale istotną. Szkoda, że zamieśileś je hurtem.
Niecierpliwośc czy świadome dzialanie?

Hurtem bo nie stac mnie na codzienne chodzenie do kafejki internetowej. To jedyny powód.
Kiedy piszę to piszę emocjami nie stylistyką. Odbiorem a nie projekcją.

ann13 pisze:kiedyś, jak jeździłam autobusami, to fajowe były sukcesy i porażki, które wychodziły co tydzień, chyba, bo może mi się pomyliły z życiem na gorąco, ale teraz to nie wiem

szczerze powiedziawszy nie zaobserwowałem oczywkiwania na koniec świata u podróżników jeżdzących pks'em.

Jedno drugiego nie powinno wykluczać...chyba.

anty-czka pisze:Jedno drugiego nie powinno wykluczać...chyba.

Możliwe że mi się zdaje, jednakże takie jest moje widzenie. Myślę że czasy stylistycznej poetyki już minęły a może nie całkiem...
Ubrać w prawdziwość emocjonalną poezję i nie odrzeć jej ze stylistyki to jak zjeść prima sort posiłek w spelunie i na dodatek chcieć w niej zapłcić platynową kartą master card. Tak to widzę