Czekając tych najczulszych słów,
o których każdy marzy,
w łagodnym ruchu ślicznych ust,
słyszałem, nim się zdarzy.

Zgadując myśli twoich sens,
gdy w lokach były jeszcze,
czułem, jak miłość syci się,
pieszczona cichym wierszem.

Teraz, przez stary idę sad,
gdzie ukwiecone drzewa,
a na gałązce siedzi ptak,
i kupę wali z drzewa.

Sam zanuciłem znaną pieśń,
chociaż nie jestem gwiazdą,
a ty się ptaku lepiej strzeż,
bo ci obesram gniazdo.

oj jak ja lubie takie wiersze
proste zrozumiałe i nie sliniące się:)

Dzięki.
Nie dość że nie śpiewa, to jeszcze obsrywa.
Pozdr.

No tutaj rzeczywiście dostrzega się i nerw, i poczucie humoru, i wyzwanie 'niedamsiętobiedurneżycie'.
Tylko te 'myśli w lokach' przerastają moje poczucie estetyki.