przylgnę do ciebie milionem warg
wtopię się wniknę ugaszę żar
obejmę chciwie tysiącem ciał
wchłonę twój zapach w bezwonność fal

ukocham nurtem szarpnę gdy wiatr
spokojem spłynę w harmonię barw
nim wyschnę z żalu wyszepcę w twarz
księżyca w nowiu jak nikt mnie znasz

zagarnę ciebie przywłaszczę sny
jesteśmy zawsze tu ja i ty
bez ciebie zniknie i moja toń
nasze dwie dłonie jak jedna dłoń

nikt nie wyśpiewa romansu nut
tak namiętnego w treści bez słów
gdy gładzę twoje palce gra znów
kapela czasu szmer plusk i szum

Podjąłem się interpretacji, jednakże brakuje mi głównego puzzla. Elżbieto, czy możliwe jest to, że on i ona przebywają w Stroniach Śląskich?

"Tam, gdzie gór w niebie kres,
gdzie w pieczarach śpi bies,
biegnie serce na szczyt
ponad grań, ponad mgły,(...)" -Trzy Gitary

przylgnę do ciebie milionem warg
wtopię się w ciebie ugaszę żar
obejmę chciwie tysiącem ciał
wchłonę twój zapach w nozdrza mych fal
(...)
zagarnę ciebie przywłaszczę sny
jesteśmy zawsze tu ja i ty
bez ciebie zniknie i moja toń
nasze dwie dłonie jak jedna dłoń



Niełatwo mi łyknąć tyle zaimków dzierżawczych i osobowych skumulowanych w jednym utworze. Po tym względem najgorzej wypadają pierwsza i trzecia zwrotka, co zresztą pogrubiłam po_wyżej. Jak dla mnie robi się ciasno od 'mojowania', 'twojowania', 'ciebiowania' itp. Czy one wszystkie naprawdę są niezbędne?

Sprawy nie polepszają, jak ja to nazywam, poetyckie skrótowce. Tzn. np. zamiast moich - mych zamiast twoich - twych itd.

wchłonę twój zapach w nozdrza mych fal
(...)
spokojem spłynę w ciepło twych barw

Brzmią mi nienaturalnie, pretensjonalnie wręcz. Na pewno nie wzniośle, czy poetycko. Zapewne dlatego, że za_wsze byłam zwolenniczką poezji, która nie chowa się za staroświeckimi, sztucznymi ozdobnikami. Nie znam nikogo, kto dziś (chyba, że w żartach) powiedziałby np. podaj mi twą komórkę, bym mogła zadzwonić i pozdrowić mą matkę. Jestem zdania, że stosując podobne formy, szkodzimy wierszom.

To tyle. Ograniczam się wyłącznie do technikaliów, treści nie 'tykam', bo to kompletnie nie moja bajka.

pozdr.

a mnie rusza tej klasy rymowanej wiersz
może dlatego że erotyk w pełni naturalny

na pewno dzięki autorce czyli tobie Elu przede wszystkim
bo przecież ty te słowa złożyłaś razem w to wodniste ciało

bo to jest wlasnei tekst do wyspiewania
melodyczny i rytmiczny

te twych twego wcale nie przeszkadzaja wrecz przeciwnie, a propos gitar i tego tekstu powyzej to mi sie skojarzylo z czerwonymi gitarami :)
u nich tez duzo twych i twoich

http://www.youtube.com/watch?v=SST4ou-AOgU

Pełne Szkło. Trochę zmieniłam, to co zmienić mogłam. Reszta niech zostanie jaka jest. Dzięki za wskazania. Ta pretensjonalność - czasem samo mi coś zaśpiewa -zazwyczaj to co pisze się niemal automatycznie. Chwil kilka i jest. Tak po prostu. Czasami przeredagowuję to dość mocno, czasem zostaje w pierwotnym kształcie.

Remik,m-r - dzięki,fajnie, że są tacy,których staroświeckość nie razi. Ja jestem skazana na rymy i śpiewność - chyba są mi najbliższe w pisaniu.

dla mnie wystarczą dwie pierwsze śpiewne i romantyczne w duchu Leśmianowym, w dwóch ostatnich rytm utyka no i zbyt dużo dziur zapełnionych zaimkami osobowymi.

zagarnę ciebie przywłaszczę sny
jesteśmy zawsze zrośnięci w MY
znikniesz, więc zniknę - i nurt, i toń
splecione dłonie jak jedna dłoń

nikt nie wyśpiewa romansu nut
tak namiętnego w treści bez słów
gdy gładzę twoje palce gra znów
kapela czasu szmer plusk i szum


Lila, no można i tak,
ale tak czy siak sama nie wiem co bardziej oddaje nierozerwalność więzów - zaimki w parach są jednak obrazowe wg. mnie