Głębokie rowki bieli
wypełnione pigmentem ust
słychać wciąż szeptający język
słodki i natarczywy,
delikatny i kojący
przechodząc pomiędzy stolikami
zauważyłem przypadkiem leżącą
pozostawioną

zabutelkowany list dla Piętaszka
i serwetka obok pustej filiżanki
wciąż zgaduje pieszcząc dłońmi

uśmiechałaś się do mnie
lub może równie przypadkiem
skradłem spojrzenie
nie dla mnie.

MuzeumPsów pisze:przechodząc pomiędzy stolikami
zauważyłem przypadkiem leżącą
pozostawioną

zabutelkowany list dla Piętaszka

nie moge tych wersow rozjebac, ten przypadek nie daje mi spokoju

MuzeumPsów pisze:G³êbokie rowki bieli
wype³nione pigmentem ust
s³ychaæ wci±¿ szeptaj±cy jêzyk
s³odki i natarczywy,
delikatny i koj±cy

Ładny poetycki obrazek zwykłej zabrudzonej serwetki.

"Ładny poetycki obrazek zwykłej zabrudzonej serwetki."
_________________

Ładny poetycki obrazek tęsknoty.

Mnie ten wiersz dzieli się na dwie miniaturki. Całkiem niczego sobie zresztą.
Jako jedność jest mało strawny.

fobiak postanowiłem po dłuuugim czasie Ci pomóc a może przeczytasz....

następny wers zaczynający się od "zabutelkowany list do piętaszka" w kontekście wcześniejszym pisałem z myślą o listach w butelkach które rozbijają się często o plażę czasem bezludnych prawie wysp...i chodziło mi o to czy adresatem rzeczywiście jest ta osoba która list ten znajdzie czy adresatem tego listu jest ktoś inny być może - jak z serwetką!

Każdy był lub będzie kiedyś Piętaszkiem.