oglądaliśmy wschodzące słońca
z zachwytu gardło zmrożone
uśmiechasz się jakie to banalne
sporo umarłem przyjacielu

kochaliśmy kobiety o nieskazitelnych ciałach
nocą morze słuchało jak żyjemy
z głowami wypełnionymi winem
nigdy zbyt wiele nie mówiłeś

twój wzrok gdy po raz pierwszy
zabijałem dziecko w sobie
tak się martwiłeś ale popatrz
jednak zasklepione żyły

dawno cię tu nie było przyjacielu
lecz tylko ty mnie poznajesz
zrzucam ostatnią skórę
posiedź jeszcze chwilę

hym... mam deja vu

to jeszcze chwilę potrwa, ale minie...

dean pisze:to jeszcze chwilę potrwa, ale minie...

... i potem już nigdy nie będzie was dwóch ...?
... a może ...

później skończy się cebreirowe deja vu - tak myślę za tydzień albo dwa...