mam wyżej dziurki łapania ciebie na progu
doskonale udawanej oziębłości
nie wiem czy przyjdę
w romantycznie bezwzględnych konwaliach
bo nareszcie zaczęłam myśleć o sobie

nie wątpię że przez tyle lat nie mogłeś się ograniczyć
jedynie do własnego penisa
o niego też nie umiesz zadbać
pewnie ci zwisa

ciągle uciekasz
a ja nie mogę kochać się w tchórzu

chcę porozmawiać o przepisie na kruche ciasteczka
pogmerać cię tkliwie rzęsami po brodzie
i masz mi nie pokazywać głową
że moje miejsce jest poniżej twojego pasa

zawsze mnie zastanawia to, czy rozterki kobiet, tych sprzed wieków, też tak wyglądały, że dotyczyły pały, czy też miały inne a z pały po prostu czerpały.

kiedyś było tutaj tak

Kobiety ich, kiedy wyjdą za mąż, nie popełniaj ą cudzołóstwa; ale panna, kiedy pokocha jakiego mężczyznę, udaje się do niego i zaspokaja u niego swoją żądzę. A kiedy małżonek poślubi [dziewczynę] i znajdzie ją dziewicą, mówi do niej: „gdyby było w tobie coś dobrego, byliby cię pożądali mężczyźni i z pewnością byłabyś sobie wybrała kogoś, kto by wziął twoje dziewictwo". Potem ją odsyła i uwalnia się od niej.

w ogóle, to nie wiem wojciechu jakie są rozterki kobiet, ale jedna z nich gdzieś napisała, że jakiego faceta byś nie wziął, to jest taki sam, albo w najlepszym razie są podobni do siebie i trzeba wyrzucić osobniczo różowe okulary, pewnie to samo można powiedzieć o kobietach, jeszcze muszę to przemyśleć, bo mnie panowie nie interesują na tyle, abym w nich wszystkich mocniej zaingerowała, a prawda jest taka, że zjawiskowość jest momentalna, to trzeba sobie pójść zanim dojdzie do uwolnienia i wykorzystać ją do cna kiedy jest

ten, kto to powiedział, musiał zaprawdę doświadczyć wielu mężczyzn.
więc jest to albo psycholog albo prostytutka,
ewentualnie ostatnia posługa

no no, jeden z lepszych wierszykow Twoich, moze dlatego ze ograniczylas tu swoja maniere stylistyczna...


i jakiez prawie rowne wersiki

tak, tak... chujemy, chuje...
no, ja też się pytam: gdzie jest maniera stylistyczna?