Detektyw John opróżnił wszystkie śmietniki, wymienił worki i poszedł wyrzucić śmieci. W windzie spotkał starszą panią.

- Dzień Dobry.

- Dzień Dobry.

- Pani Ania wróciła. - zagaiła rozmowę.

- Pierwsze słyszę. - odpowiedział zgodnie z prawdą John.

- Pani Ania spod trzynastki. Nie słyszał pan? Kilka dni temu jakiś społecznik odstrzelił jej głowę, bo nie miała założonej maseczki ochronnej. Ale już ją poskładali. Medycyna robi dziś cuda. Teraz głowę ma całą z żelaza. - wyjaśniła sąsiadka.

- Hmm.. - Zdziwił się detektyw. - Ma nową głowę? - zapytał.

- Tak, całkiem nowiutką. Ale wie pan co. - ściszyła ton – Zachowuje się jakoś dziwnie. Rozmawiałam z nią i mówiła mi, że chce wyjechać, chce się wyprowadzić, ale tam gdzie zamierza się przenieść nie zaakceptują jej, bo pochodzi z innej rzeczywistości. Wszystko, to jest bardzo tajemnicze.

- Tak, bardzo tajemnicze. - przyznał mężczyzna. - Czyli się nie myliłem. - dodał w duchu – Jednak zombie.

Winda zatrzymała się na parterze.

- A pan widzę wyrzuca śmieci. - zmieniła temat - Niech pan do śmietnika nie idzie. W czasie rozbudowy natknęli się na nory jakichś małych żyjątek. Ekolodzy wstrzymali dalsze prace. Teraz tam już tak musi rozkopane zostać. Rozumie pan, ekologia.

- Tak, rozumiem. - przytaknął John. - A co ze śmieciami?

- A, teraz jest dużo prościej. Niech pan wyrzuci na trawnik, albo po prostu na ulicę.

hehe, oczywiście wszelkie podobieństwo anki spod trzynastki do niczka ann13 jest przypadkowe ;)

fajne, bo taki nonsens i abstrakcja jest tu pomieszana ze zwykłą prozą życia, no nie można się nie uśmiechnąć, ja się roześmiałam :P

Nigdy nie wiadomo, jak się opowiadanie rozwinie. Różne mogą być źródła inspiracji. Inna sprawa, że ostatnio otaczająca rzeczywistość jest tak komiczna, że groteskowych tematów jest na pęczki. :)

To prawda, życie bywa dziwne.
Komizm i groteska, gdy patrzy się oczami widza to nawet śmieszne jest.
Siedem.

borowik, jak ktoś sobie pracuje zdalnie i jeszcze mu dowiozą monitor na całą ścianę kurierem, żeby sobie nie przemęczał ocząt, to tak, ale dla sporej części ludzkości, która nie ma powodów do śmiechu, oszczędności ani co włożyć do gara, jest tragiczna


no ale, nie ma co się przybijać, do ściany, a może w związku z tym, że u mnie akurat "wszystko po staremu", mogę się ewentualnie pozabawiać
twoimi fragmentami, bo są mega pozytywne, błyskotliwe i nienachalnie, dowcipne :P

Też się świetnie bawię.

Ja też. I niech tak zostanie. Literacka fikcja, czy wątki osobiste gdy patrzy się na nie z perspektywy czasu wplatając w powieść często leczą. Trzeźwe spojrzenie bez zbędnych emocji.
Miłego;)