Ei.

[pokusa]

Gdybym miała Cię zabić, to tylko pod warunkiem, że w następnym życiu będziesz kotem. Wiesz, bo "Vanilla sky"... Choć to dość absurdalne. A film w sumie jak wiele innych. Ale jednak.
I jako ten kot mógłbyś mieć na imię tak, jak masz teraz. Tylko że wyłącznie w oficjalnej formie, bo zdrobnienie brzmiałoby strasznie głupio. To zepsułoby cały romantyzm.
I wtedy, kiedy Ty już byłbyś tym kotem, miałabym pewnośc, że w przyszłym życiu. Jak w filmie.

Postradałam zmysły i teraz jestem tego już zupełnie pewna. Kiedy czuję, że nam bliżej, to krzyżuję ręce na piersiach. Ale nogi i tak prowadzą do przodu. I choćbym protestowała bardziej, niż najaktywniejsi działacze społeczni podczas pomarańczowej rewolucji - idę. Przyspieszam. Biegnę. Wpadam w zamknięte ramiona. I przypominam sobie, że gdzie mi tam do special one.

Zastanawiam się czasem, dlaczego coś topnieje nieugięcie, nim jeszcze dotknę. Może to przebijający się przez skórę strach jest gorący, jak krew w podbrzuszu. A mój strach nosi Twoje nazwisko. Od kiedy je poznałam, ciepło mi się kojarzy.

[z tłumu]

: )
na razie tylko dostawiłam "ł" , pewnie przez te diete zjadasz juz i litery.
dopisze cos jak wroce z koksikiem ze szczepienia ; )

[z tłumu]

mysle, ze w pierwszym zdaniu "bedziesz" moglabys zamienic na "bylbys"...
poza tym, styl oryginalny, jak zwykle poprawnie... ladnie tak...
co lubie w Twoich opowiadaniach... ze rozbijasz zdania na zdania

I wtedy, kiedy Ty już byłbyś tym kotem, miałabym pewnośc, że w przyszłym życiu. Jak w filmie.

to taka Twoja wizytowka... i to ze czesto rozpoczynasz zdania od spojnikow...
zaimek osobowy pisany duza litera, wiec tutaj grzebac nie bede...




"Najbardziej przerażającym dźwiękiem na świecie jest bicie własnego serca. Nikt nie lubi o tym mówić, ale to prawda. Jest to dzika bestia, która w samym środku głębokiego strachu dobija się olbrzymią pięścią do jakichś wewnętrznych drzwi, by ją wypuścić."