noże w mojej głowie (efekt kilkutygodniowej migreny)

[z tłumu]

W dłoń swą biorę stary nóż. W oczy ocet wkrapiam. Ostrzem rdzawym skroni wzdłuż, spaceruję cięcia krokiem. Krew lepkością spływa z szyi. Linię bioder drażni mi. Mam w swej dłoni stary nóż. W zębach zaciśniętych - syk.
Twarze obce. Obce twarze. Dookola, coraz szybciej. ÂŚwiat wiruje, świat wariuje. Echem jestem, zaraz zniknę. Wtapiam ostrze w nagie piersi. Gdzieś w kolanach łamię się. Mam na gardle zimne dłonie. Dyszę. Kurwo, zabij mnie!
Na chodniku leży bóg. Leżę na chodniku ja. Między nami stary nóż. Ciała martwe głaszcze mgła. Gardzę drżeniem twoich warg. Gardzę płaczem, w sercu kłuciem. Patrz jak zdycham, kurwo głupia. Â?ez nie pomyl ze współczuciem!
Ojcze nie mój, któryś chyba niezły ubaw ze mnie miał, może w końcu, w końcu może wzniesiesz wzrok, gdy krzyknę ja? Ustawicznie walczyć z tobą, w chowanego, w ciuciubabkę, w ciepło - zimno, w teraz - potem, nie chcę. Zamknę myśli w klatce.

[ann13]

no nie wiem, a właściwie, to doskonale sobie zdaję sprawę z tego, że mnie nie przekonują takie horrory z krwawymi globusami na pierwszym planie , bo zawsze sobie myślę, tak najprościej, że jakby ta peelka miała troje dzieci, jedno wrzeszczące o lizaka, drugie o kolana, a trzecie by jej podtykało dzienniczek z pałą z fizyki do podpisania, to by o głupotach nie myślała, chyba się rozminęłam z takim dramatem

[pokusa]

a może pelka słyszała o prezerwatywach i pigułkach antykoncepcyjnych i nie musi zawracać sobie dupy bachorami?

[Waldi]

a opezja to jak doda sexowna i pusta tak motylek przezroczysty a juz martwy jak ksiegi Nostradamusa jeszcze cieple. u ciebie jeno lezacy bog przemawia

[anty-czka]

Jezzzuuu, znów znalazłam sobie zadanie na noc. Będę szukać, gdzie w tym tekście można wyczytać bachory, pigułki i.... i ja chyba jednak przez sieć w depresję kiedyś popadnę, czy innego globusa.
P.S. Co nie zmienia Tlumiasta, że odrobinę zgadzam się a Waldim. Ale odrobinę tylko;)

Szkoda, że nie byłaś konsekwentna i nie spróbowałaś choćby zachować rytmu, który wali się już w pierwszej linijce. To już moje, w oderwaniu od uwag Waldiego.

[ann13]

no to wtedy faktycznie nie pozostaje jej nic innego, jak użalanie się nad sobą pokusa

[z tłumu]

.
.
.
.

[ Dodano: 2009-01-10, 14:45 ]
(zasygnalizowywujęęę że przeczytałam)