zyjemy w srodowisku w ktorym nam nie wolno popelniac bledow, na czym mamy sie uczyc jesli nie na bledach. strachu uczymy sie zyskujac bolace doswiadczenia poprzez zle oszacowanie realnosci. uczucie strachu z jednej strony tlumi zmysly i odbiera mozliwosci intelektowi z drugiej jest motorem mobilizujacym energie, kto sie boi mobilizuje energie na obrone. wraz z utrata poczucia bezpieczenstwa rosnie poczucie strachu, przez media jestesmy codziennie konfrontowani ze strachem mamy go na codzien przed oczyma, jestesmy przesiaknieci informacjami o bezrobociu, biedzie, terroryzmie, tym samym grzebiemy sobie marzenia o otwartym srodowisku. czlowiek jest zalezny nie tylko od rozpadu wlasnego ciala ale i od rozpadu otoczenia. poczucie strachu towarzyszy nam w kazdej epoce, w czasach starozytnych na przyklad poprzez przeznaczenie i smierc, edyp byl winny bez winy, w sredniowieczu poczucie grzechu i sad, w czasach dzisiejszych bezsens, nieprzydatnosc, brak orientacji, czlowiek jest zdany na siebie. w roznych kulturach jest inaczej gdyz pojecie wspolnoty ma inne znaczenie, rodzina odgrywa wieksza role i jest podpora, dlatego strach przed utrata pracy w indiach nie istnieje, jesli sam nie dasz rady to sa tacy, ktorzy moga ci pomoc. polityka i religie od dawna maja wplyw na srodowisko, polityka jako konkurencja dzisiaj nie stoi w srodku, trafia do okreslonej czesci spoleczenstwa sugerujac sile a w gruncie rzeczy jest bezsilna dokonujac coraz to nowych kontroli i manipulacji. publicznie i politycznie czesto strach realny jest obawa przed utrata pozycji, komfortu zycia, czy tez rozpadu funkcjonalnosci srodowiska, strach chroni nas rowniez przed zla polityka, zlymi politykami. religie jako instytucje probuja odpowiedziec na podstawy projekcji strachu w swiadomosci glownie zwiazanego z choroba i smiercia, odnajduja sens tam gdzie sensu nie ma. medytacja i spiritualny charakter daja mozliwosc nadziei, na opuszczenie starego i rozpoczecie nowego a z drugiej strony jest strach przed nieznanym. wedlug dalai lamy strach bazuje na zlym zrozumieniu realnosci,opiera sie na trzymaniu sie idei autonomicznego "ja" uzalezniajac nas od strachu, do ochrony naszego "ego" ktore jest bardzo wrazliwe zostaje zbudowana falszywa realnosc z wladzy, posiadania, pieknosci albo intelektu, kto to odkryje moze sie uwolnic od zagrozenia wlasnego "ja".
podstawami starchu jest przewaznie brak kompetencji, ktora w przyszlosci sie nie bedzie liczyla - to cos sie dzisiaj nauczylismy jutro bedzie nieaktualne, brak zaufania i brak orientacji, musimy wiedziec gdzie stoimy i co chcemy, perfekcjonalnosc, nie mozesz sobie dziekowac za to, ze istniejesz.

według Ci najpierw poprawie, bo to juz drugi raz i przebrała sie miarka

a potem sie zastanowie

[ Dodano: 2006-12-16, 23:35 ]
heh, no dobra, juz doszłam, bo szybka jestem w ruchach i wiem, że w tym temacie miejsca nie zagrzeje bo

jedyny strach jaki posiadłam na składzie to strach o zdrowie i zycie moje i syna , który póki co, nie poradzi sobie beze mnie ,inaczej, jesli by musiał, to wszytko by zniósł, jak ja bedac silnym, ale wolałbym go nie narazać i pospełniac jego dwa niewypowiedzine zyczenia trzymajac jak najdłuzej za rekę. Boję się tylko tego na co nie mam wpływu, badż mogę miec tylko względny, a linia zycia na lewicy ponoć
bywa ulotna.

cała reszta , to obawy
dlatego nie umiem się odniesc


będąc tylko subiektywną :)

Ech..nie lubię tego działu :| ale tym razem się odezwę - strach ma swoje dobre strony. Posłużę się symbolem i napiszę: dzięki strachowi dziecko uczy się nie wkładać palców do ognia.

pozdr.

no
uczucie strachu z jednej strony tlumi zmysly i odbiera mozliwosci intelektowi z drugiej jest motorem mobilizujacym

[ Added: 2006-12-17, 12:17 ]
strach chroni nas rowniez

przeczytalem cie fobiaczku gdyz od dawna nosze sie z zamiarem napisania wierszyka o strachu. kiedys nawet napisalem o tym cos podobnego do tego co wkleiles ale to moje bylo bardziej osobiste lub raczej bylo owocem moich wlasnych obserwacji. teraz tez caly czas mysle o strachu. strach sie bac.

bedziesz musial sobie zmienic podpis na: poznaj stachu po strachu.
nielatwo napisac o strachu bez wdepniecia w oklepane frazesy, dlatego bede cie miala co jakis czas na oczku, phasianku.

strach, czy lęk?

Strach - silna przykra emocja o charakterze wrodzonym, pojawiająca się w sytuacjach realnego zagrożenia. Wrodzoną reakcją organizmu w takiej sytuacji jest odruch ucieczki.

Psychopatologia odróżnia strach od lęku, którego obiekt jest zawsze irracjonalny.

Lęk to negatywny stan emocjonalny związany z antycypacją niebezpieczeństwa nadchodzącego z zewnątrz lub pochodzącego z wewnątrz organizmu, objawiający się jako niepokój, uczucie napięcia, skrępowania, zagrożenia. W odróżnieniu od strachu jest on procesem wewnętrznym, nie związanym z bezpośrednim zagrożeniem lub bólem.

nie odczuwam strachu.
lęk towarzyszy mi zawsze.

lolka to ty?

mogłaś łypki ładnie pociągnąć
now końcu wiem jak wyglądasz


[ Dodano: 2007-06-29, 08:53 ]
strach jest dobrym stopem przed popełnieniem głupoty
jednocześnie mobilizuje do przełamania stereotypów
i tyle

moze by mi jakaz dusza zyczliwa poprawila wedlug*

A Dalajlamy*?

wszystko to, co jest zle