Ja im nie zazdroszczę!

[elutka]

W moim mieście zlokalizowano obóz dla uchodźców czeczeńskich. Mam kontakt z azylantami, najczęściej z kobietami, które różni może wiek, ale łączy ciężki bagaż życiowych przejść. Każda z tych historii, to już pomysł na powieść, sztukę teatralną czy film o przejmującej treści, wartkiej akcji i narastającym napięciu dramatycznym!

Porozumiewam się z Czeczenami po rosyjsku, bo na szczęście na tyle znam ten język, aby prowadzić w nim luźną, potoczną konwersację.

Pierwsza Czeczenka, z którą miałam okazję rozmawiać, miała na głowie zwyczajową chusteczkę, strój osłaniający od stóp i dłoni po szyję - wyjaśniła: to kwestia tradycji, kultury, religii. Kwestia właściwie nieistotna, bo istotą człowieka jest jego stosunek do innych ludzi. Na pytanie o to jak czuje się w Polsce, odparła, że bezpiecznie - tu nikt do nich nie strzela.

Inna kobieta- z małej osady, niedaleko Groznego, opowiadała o swoich marzeniach. Chciała uczyć się, zdobywać wiedzę, studiować, ale decyzją rodziny, w wieku piętnastu lat wyszła za mąż. Obecnie, w wieku 32 lat, jest matką czworga dzieci - dwoje z nich przebywa w Polsce, a pozostała dwójka z ojcem, w Belgii. Choć młoda i zdolna, nie mówi po polsku, odkąd jej polszczyznę publicznie wyśmiano i wyszydzono (zacięła się, zablokowała). Zazwyczaj więc milczy.

Kolejna rozmówczyni, to starsza otyła kobieta, poruszająca się z trudem, z ciężkim charakterystycznym oddechem. Przed pięcioma laty w Groznem w jej nogi trafiły kule, jedna z nich utkwiła w tak fatalnym miejscu, że nie podjęto się w Czeczenii zabiegu jej usunięcia. Tutaj, w Polsce, czeka na operację i ulgę, bo ból przeszywa przy każdym kroku. Po polsku nie mówi zupełnie, nie potrafi. Bywa u mnie z wnuczką- śliczną, zdolną dziewczynką, wzorową uczennicą klasy szóstej szkoły podstawowej. Dziewczynka polską mowę opanowała do perfekcji, trudno w jej świergotaniu dopatrzeć się choćby naleciałości obcego akcentu. Jej mamę uprowadzili w Groznem żołnierze- zaginęła i wszelki słuch o niej. Tatę zaś, potok zdarzeń rzucił gdzieś do Europy Zachodniej.



Obecny wizerunek Czeczenek wyraźnie się zmienia. Zamiast tradycyjnych islamskich "maskujących" strojów, odkrywają swe głowy i nawet zakładają spodnie, co do niedawna w ich rodzimej tradycji było conajmniej bluźnierstwem!

I co dla mnie intrygujące - z czasem przestają opowiadać o sobie, a mnie zapytują o moje sprawy, rodzinę, zdrowie... Doskonale się asymilują!!!

Ze strony "tubylców", czyli moich rodaków spotykają się z nieufnością czy wręcz nieprzychylnym dystansem! Stara, dobra, po wielekroć sprawdzona, wredna ksenofobia!!!

Może im zazdroszczą znaczącej pomocy socjalnej!? Wydaje mi się jednak, że to właśnie, od pokoleń zakorzeniona, choć publicznie kamuflowana, niechęć do inności: odmiennej religii, kultury i obyczajów!

Jakże można zazdrościć ludziom tak okrutnego losu, który uczynił z nich banitów!? Sponiewierał ich godność, odarł ze wszystkiego, co było dla nich piękne i ukochane i odebrał takie skarby jak wolność, szczęście rodzinne czy wreszcie umiłowanie swej Ojczyzny!!!

Ja im nie zazdroszczę!!!

[dean]

elu... to nie jest felieton... to jest naprawdę świetny temat na spory reportaż... masz tu do niego szkic-konspekt... gdybyś weszła w ich historie... w to, co przeżyły... gdybyś rozwinęła temat ich życia w Polsce... jak traktują ich nasi rodacy kochani... napełniła ten szkic treścią... ich mową...z gestów i niedopowiedzianych zdań wysnuła pełny obraz ich życia tam i tutaj... nie wiem... taka "Polityka"... wzięłaby to w ciemno... tym bardziej, że kwestia czeczeńska jest u nas obecnie pozostawiona sama sobie... takie rzeczy są zwykle wyciągane gdy przychodzi do dowalenia Rosjanom albo ukuciu kilku głosów wyborczych od wrażliwych Polaków...

elu... reportaż...

z kwestiach technicznych... żaden redaktor nie puściłby Ci takiego tekstu z taką liczbą wykrzykników... to obraz ma być wykrzyknikiem... wykrzyknik może tkwić w równoważniku zdania... może krzyczeć cytatem... Ty nadal masz pozostać zimnym obserwatorem...

[Gruba Lola]

Elu, w moim mieście też zorganizowali ośrodek dla uchodźców z Czeczeni. zajmuję się dzieciakami stamtąd.

obiegowa opinia o Czeczenach z mojego miasta jest taka, że to mordercy i gwałciciele.

spoko, a ja robię swoje. i do dzieciaków mówię po polsku. do rodziców, po rosyjsku.

lubimy się. dogadujemy. poznajemy.

[elutka]

dean, ja upieram się,że to felieton- dlatego że był już "oglądnięty" okiem felietonisty nie amatora. Zimnym obserwatorem w przypadku felietonu nie muszę być. Ale, że ten tekst może być kanwą do reportażu, to się zgadzam- jak najbardziej. Tyle, że to pierwsza moja próba dziennikarskiego gatunku, więc powolutku...nawet nie wiem jeszcze, czy się w takim pisaniu odnajdę.
I bardzo Ci dziękuję, że skomentowałeś! (tu miałam ochotę na 3 wykrzykniki :) )

Lolu, te dzieci są świetne, sympatyczne, uśmiechnięte... bardzo je lubię. I cieszę się, że Ty...

[Gruba Lola]

Tu znaleźć można zdjęcia z projektu "Bez Twarzy".
http://www.teatrremus.pl/bez.html

[ Added: 2007-07-29, 15:32 ]
Linin to dzielnica mojego miasteczka...

[elutka]

lolu, bardzo Ci dziękuję za ten link! A projekt wartościowy! fajnie, że są ludzie, którzy to realizują.
Dziękuję!

[fobiak]

ciekawy

[elutka]

Dzięki, Fobiak. Bo to co życie pisze jest zazwyczaj ciekawe.

[Gruba Lola]

elu, chcesz być moją mamą?

[elutka]

Loluś, to ja poproszę o szczegóły projektu adopcyjnego :)