madrosc
: 2008-11-09, 17:53
juwenilizm jest duchowym niezroznicowaniem, prostota przy ktorej stanal w miejscu
duchowy rozwoj, jest slabsza forma infantylizmu. postawa duchowa, ktora sie zatrzymala w stadium mlodosci. rewolucyjny juwenilizm lat dwudziestych ubieglego stulecia, odwartosciowal starcow i obalil kilkutysieczne poglady o tym, ze medrcem mozna zostac z wiekiem. przekazy kulturowe w roznych spoleczenstwach przejmowano od tych, ktorzy mieli najwieksze doswiadczenie, najwiecej przeczytali i dlugo zyli. dzisiaj wiemy, ze nie ma to nic wspolnego z madroscia. ludzi takich nazwamy ekspertami czy tez fachowcami. obecny kryzys gospodarczy potwierdza to dosc wyraznie. ani polityka ani gospodarka nie potrzebuje ludzi madrych.
madrosc, to znalezienie srodka pomiedzy ekstremami. przygladniecie sie problemowi z roznych punktow widzenia, poznanie siebie od tylu, swoich negatywnych stron, znalezienie sensu zycia nie zapominajac o wlasnej smierci. madrym jest ten, ktory przeszedl wszystkie nieszczescia, pozbyl sie iluzji, zobaczyl siebie od wewnatrz, ma motywacje, zyczenie, wole aby isc dalej. zycie polega na rozwiazywniu problemow, ten, ktory potrafi sie uborykac z dziennymi, ukierunkowanymi problemami jest spryciarzem, dominuje on w kazdej dziedzinie zycia i przewaznie nie narzeka na brak szczescia. szczescie i nieszczescie jest bezposrednio powiazane z madroscia, ktora mozna wytrenowac.
jedna z takich drog jest medytacja, japonska muho mowi, ze nalezy byc otwartym na wszystko. poszukiwanie madrosci jest bolesna droga, chociazby kilkunastogodzinne siedzenie na poduszce i poswiecenie sie zazen, dumaniem nad "jesli i tak musze umrzec, to dlaczego ludzie, probuja mozliwie dlugo zyc, zbieraja jak najwieksza ilosc pieniedzy i walcza o najlepsze miejsce". zen uczy, ze koncentracja tylko na jednym problemie czy tylko na sobie nic nie daje, nalezy spojrzec glebiej i sie przekonac, ze dzien bez pracy to dzien bez jedzenia.
inna droga do madrosci od zen czy zazen jest kosmopolityczne miasto auroville wybudowane na indyjskiej pustyni w 1968 z pomoca unesco. celem eksperymentu jest inne zycie. mieszkancy roznej narodowosci na bazie demokratycznej z ekologiczna swiadomoscia, pozytywnym stosunkiem do nauki i zdrowia zyja w dwutysiecznym miescie bez policji i wiezien. decyzje polityczne sa podejmowane wspolnie, kazdy buduje swoj dom sam z wlasnych srodkow, zarobki sa rownej wysokosci, na terenie miasta dziala siedemdziesiat zakladow, zyski przekazywane sa na cele zdrowotne, szkolnictwo i kulture.
medytacja jest przeciwienstwem psychoanalizy, zadna z tych form nie gwarantuje madrosci, jest tylko malym mostem pomiedzy racjonalnym i irracjonalnym. madrosc byla przekazywana droga edukacji, w szkolach teologicznych i filozoficznych, tradycja studiowania swietych pism i wiekowych madrosci przezyla do dzisiaj. ucz sie, ucz sie, ucz sie, im wczesniej tym lepiej.
deser
Daodejing -podążając Drogą, trzeba dotrzeć do pustki, która jest podstawą wszelkiej rzeczywistości, należy więc uprawiać nie-działanie, aby stać się cząstką spontanicznej harmonii. Mędrzec działa przez nie-działanie.]
Platon -mędrzec w swym życiu unika skrajności, czyli praktykuje umiarkowanie.
Zenon z Kition - Mądrość polega zatem na życiu w harmonii z naturą (homologoumenos), na ustanowieniu wewnętrznej zgody między częściami duszy, która jest tchnieniem, oraz na maksymalnym zobojętnieniu wobec namiętności (apathia). Mędrzec może skądinąd w ogóle wyrzec się życia (popełniając samobójstwo), ale tylko wówczas, gdy wyraźne znaki wskazują, że taka jest wola bogów.
- Mędrzec zatem jest do końca panem samego siebie. Zenon dopuszcza jednak mniej rygorystyczną koncepcję życia, opierającego się na wyborze tego, co lepsze. W ten sposób wprowadza pojęcie wartości, pojmując je jednak inaczej niż my, gdyż wartością jest tutaj oceniana przez mędrca własność wybieranych przedmiotów (a nie nasza wartość pojęta jako coś obowiązującego).
Posejdoniosa - dzięki żyjącym zgodnie z naturą mędrcom ludzie odkryli sztuki i rzemiosła, a więc kulturę, albowiem sztuka jest naśladownictwem przyrody.
Seneka -Mędrzec jest, jego zdaniem, odporny na ciosy losu i niewzruszony (O stałości mędrca, około 42-49), mądrość jest prawdziwym lekarstwem duszy, dla której zdrowiem jest spokój (O spokoju duszy, 49-61). Szczytowym osiągnięciem Seneki są Listy do Lucyliusza (około 63-65), które będą inspirować wszystkie późniejsze koncepcje moralne. Seneka głosi tutaj, że dla mędrca dobrem jest cnota, a nie przyjemność, że wszystkie dobra są równe, a śmierć jest czymś obojętnym. Natomiast życie zgodne z naturą to zgoda duszy z samą sobą (O życiu szczęśliwym, około 57-60).
Epiktet - Filozofia to "umiejętność życia". Ignorant posiada co prawda, jak każdy człowiek, "poczucie" dobra i zła, ale nie rozumie, co mu się przydarza, i nie wie, jak się zachować. Epiktet jednak pomniejsza znaczenie teorii. Klasyczny, stoicki trójpodział (logika, fizyka, etyka) zastępuje podziałem filozofii na moralność praktyczną, teorię moralną i dialektykę.
- Â?ycie, zdaniem Epikteta, zawsze należy prowadzić w zgodzie z naturą. W swoich sądach mędrzec nadaje rzeczom znaczenie, choć same w sobie są one po prostu, jakie są, nie będąc ani dobre, ani złe.
- Mędrzec powinien obojętnie odnosić się do wszystkiego, co jest od niego niezależne (namiętności, ciało, zaszczyty itd.), postępując zgodnie z zasadą: "Cierp i nie oskarżaj", pragnąć natomiast powinien tego, co od niego zależy, a czym w istocie jest jego własna wola.
- Mądrość nie sprowadza się jednak do braku pożądania, lęku i niepokoju (ataraxia). Każdy powinien grać swą rolę na scenie świata, wypełniając swe obowiązki wobec siebie i innych. Mędrzec bierze więc udział w życiu wielkiego, kosmicznego państwa ("rząd świata") i może się uważać za "syna Boga".
Augustus -prawdziwa mądrość filozoficzna pragnie wiecznej szczęśliwości, a nie przemijającego szczęścia, ponieważ jednak ta szczęśliwość jest nierozłącznie związana z poznaniem Boga i z radowaniem się jego Osobą, nie należy ona do tego świata.
duchowy rozwoj, jest slabsza forma infantylizmu. postawa duchowa, ktora sie zatrzymala w stadium mlodosci. rewolucyjny juwenilizm lat dwudziestych ubieglego stulecia, odwartosciowal starcow i obalil kilkutysieczne poglady o tym, ze medrcem mozna zostac z wiekiem. przekazy kulturowe w roznych spoleczenstwach przejmowano od tych, ktorzy mieli najwieksze doswiadczenie, najwiecej przeczytali i dlugo zyli. dzisiaj wiemy, ze nie ma to nic wspolnego z madroscia. ludzi takich nazwamy ekspertami czy tez fachowcami. obecny kryzys gospodarczy potwierdza to dosc wyraznie. ani polityka ani gospodarka nie potrzebuje ludzi madrych.
madrosc, to znalezienie srodka pomiedzy ekstremami. przygladniecie sie problemowi z roznych punktow widzenia, poznanie siebie od tylu, swoich negatywnych stron, znalezienie sensu zycia nie zapominajac o wlasnej smierci. madrym jest ten, ktory przeszedl wszystkie nieszczescia, pozbyl sie iluzji, zobaczyl siebie od wewnatrz, ma motywacje, zyczenie, wole aby isc dalej. zycie polega na rozwiazywniu problemow, ten, ktory potrafi sie uborykac z dziennymi, ukierunkowanymi problemami jest spryciarzem, dominuje on w kazdej dziedzinie zycia i przewaznie nie narzeka na brak szczescia. szczescie i nieszczescie jest bezposrednio powiazane z madroscia, ktora mozna wytrenowac.
jedna z takich drog jest medytacja, japonska muho mowi, ze nalezy byc otwartym na wszystko. poszukiwanie madrosci jest bolesna droga, chociazby kilkunastogodzinne siedzenie na poduszce i poswiecenie sie zazen, dumaniem nad "jesli i tak musze umrzec, to dlaczego ludzie, probuja mozliwie dlugo zyc, zbieraja jak najwieksza ilosc pieniedzy i walcza o najlepsze miejsce". zen uczy, ze koncentracja tylko na jednym problemie czy tylko na sobie nic nie daje, nalezy spojrzec glebiej i sie przekonac, ze dzien bez pracy to dzien bez jedzenia.
inna droga do madrosci od zen czy zazen jest kosmopolityczne miasto auroville wybudowane na indyjskiej pustyni w 1968 z pomoca unesco. celem eksperymentu jest inne zycie. mieszkancy roznej narodowosci na bazie demokratycznej z ekologiczna swiadomoscia, pozytywnym stosunkiem do nauki i zdrowia zyja w dwutysiecznym miescie bez policji i wiezien. decyzje polityczne sa podejmowane wspolnie, kazdy buduje swoj dom sam z wlasnych srodkow, zarobki sa rownej wysokosci, na terenie miasta dziala siedemdziesiat zakladow, zyski przekazywane sa na cele zdrowotne, szkolnictwo i kulture.
medytacja jest przeciwienstwem psychoanalizy, zadna z tych form nie gwarantuje madrosci, jest tylko malym mostem pomiedzy racjonalnym i irracjonalnym. madrosc byla przekazywana droga edukacji, w szkolach teologicznych i filozoficznych, tradycja studiowania swietych pism i wiekowych madrosci przezyla do dzisiaj. ucz sie, ucz sie, ucz sie, im wczesniej tym lepiej.
deser
Daodejing -podążając Drogą, trzeba dotrzeć do pustki, która jest podstawą wszelkiej rzeczywistości, należy więc uprawiać nie-działanie, aby stać się cząstką spontanicznej harmonii. Mędrzec działa przez nie-działanie.]
Platon -mędrzec w swym życiu unika skrajności, czyli praktykuje umiarkowanie.
Zenon z Kition - Mądrość polega zatem na życiu w harmonii z naturą (homologoumenos), na ustanowieniu wewnętrznej zgody między częściami duszy, która jest tchnieniem, oraz na maksymalnym zobojętnieniu wobec namiętności (apathia). Mędrzec może skądinąd w ogóle wyrzec się życia (popełniając samobójstwo), ale tylko wówczas, gdy wyraźne znaki wskazują, że taka jest wola bogów.
- Mędrzec zatem jest do końca panem samego siebie. Zenon dopuszcza jednak mniej rygorystyczną koncepcję życia, opierającego się na wyborze tego, co lepsze. W ten sposób wprowadza pojęcie wartości, pojmując je jednak inaczej niż my, gdyż wartością jest tutaj oceniana przez mędrca własność wybieranych przedmiotów (a nie nasza wartość pojęta jako coś obowiązującego).
Posejdoniosa - dzięki żyjącym zgodnie z naturą mędrcom ludzie odkryli sztuki i rzemiosła, a więc kulturę, albowiem sztuka jest naśladownictwem przyrody.
Seneka -Mędrzec jest, jego zdaniem, odporny na ciosy losu i niewzruszony (O stałości mędrca, około 42-49), mądrość jest prawdziwym lekarstwem duszy, dla której zdrowiem jest spokój (O spokoju duszy, 49-61). Szczytowym osiągnięciem Seneki są Listy do Lucyliusza (około 63-65), które będą inspirować wszystkie późniejsze koncepcje moralne. Seneka głosi tutaj, że dla mędrca dobrem jest cnota, a nie przyjemność, że wszystkie dobra są równe, a śmierć jest czymś obojętnym. Natomiast życie zgodne z naturą to zgoda duszy z samą sobą (O życiu szczęśliwym, około 57-60).
Epiktet - Filozofia to "umiejętność życia". Ignorant posiada co prawda, jak każdy człowiek, "poczucie" dobra i zła, ale nie rozumie, co mu się przydarza, i nie wie, jak się zachować. Epiktet jednak pomniejsza znaczenie teorii. Klasyczny, stoicki trójpodział (logika, fizyka, etyka) zastępuje podziałem filozofii na moralność praktyczną, teorię moralną i dialektykę.
- Â?ycie, zdaniem Epikteta, zawsze należy prowadzić w zgodzie z naturą. W swoich sądach mędrzec nadaje rzeczom znaczenie, choć same w sobie są one po prostu, jakie są, nie będąc ani dobre, ani złe.
- Mędrzec powinien obojętnie odnosić się do wszystkiego, co jest od niego niezależne (namiętności, ciało, zaszczyty itd.), postępując zgodnie z zasadą: "Cierp i nie oskarżaj", pragnąć natomiast powinien tego, co od niego zależy, a czym w istocie jest jego własna wola.
- Mądrość nie sprowadza się jednak do braku pożądania, lęku i niepokoju (ataraxia). Każdy powinien grać swą rolę na scenie świata, wypełniając swe obowiązki wobec siebie i innych. Mędrzec bierze więc udział w życiu wielkiego, kosmicznego państwa ("rząd świata") i może się uważać za "syna Boga".
Augustus -prawdziwa mądrość filozoficzna pragnie wiecznej szczęśliwości, a nie przemijającego szczęścia, ponieważ jednak ta szczęśliwość jest nierozłącznie związana z poznaniem Boga i z radowaniem się jego Osobą, nie należy ona do tego świata.