autor: dean

ściana dymu sunie zasysa powietrze
ptaki ulatują w chłodną przejrzystą dal
owady powolnie smażą się w ukropie
gore łąka od linii stawu aż pod las

wzbija się kurz w niebo krzyczy każdy płomień
wiatr podpalacz zasnuwa chmury czarną mgłą
skupiony nabrzmiewa knuje w zbożu podmuch
wkrótce ogarnie szaleństwem korony brzóz

od wschodu idzie deszcz jak żałobny kondukt
wnet pierwsze krople ostudzą spaloną darń
lecz od tego ognia nikt już nie ucieknie
gore łąka od linii stawu aż pod las