Choć pogoda jest jak w garncu,
Bocian już przyleciał w marcu,
Usiadł w gnieździe hen na słupie,
Grzebie dziobem, nogą tupie,
Moszcząc dla lubej posłanie,
By jaja złożyła na nie.
Potem ta losu wybranka,
Od wieczora aż do ranka,
Czy jest śnieg, czy deszczem leje,
Swoim ciałem jaja grzeje.
Gdy wyklują się bocianki,
Wszystkie dzionki i poranki
Nam rozjaśnią, choć odlecą,
To na wiosnę znów zaświecą.

Wiosna znowu nas pobudza,
wszystko krzyczy: zrzuc ze, zrzuc ze
kokon zimowego buca,
typa w szaroburym futrze
i niech cialo, kazde jedne
juz nie marznie, juz nie blednie...

;)

Czy to lato, jesień, zima,
mnie wiosenka wiecznie trzyma

Kogo trzyma wiecznie wiosna,
nic innego juz nie pozna,
nie dojrzeje, nie urosnie,
wieczny gowniarz w wiecznej wiosnie

;)

Ja tam wolę być gówniarzem,
niż dorosłym aptekarzem,
gówniarz cyce śsie kobiece,
a tego nie ma w aptece