monotonne
ujadanie słowika
świt ćwierkaniem
dziób mu zamyka

Tobie słowiki ujadają, u mnie psy ćwierkają,
Tak to bywa, gdy zwierzaki się zapominają.

Ćwierkający pies? No, ładnie.
Jęknęła mi wyobraźnia.
Niech ten pies przepadnie.

A tak już poważnie: bardzo poetycznie zgrabna miniaturka. Pozdrawiam.

Dziękuję, miło mi. Czekam na Twoje miniatury, Kier.
Pozdrawiam.

Jeśli wyobraźnia jęczy, lamentuje,
W czyśćcu ograniczeń potem pożałuie.

Moja wyobraźnia wściekła
zaprowadzi mnie do piekła.

W piekle z wyobraźnią, wśród innych notatki
Możesz spotkać czarta przystojnego jak diabli.

[ Dodano: 2020-06-22, 12:24 ]
Notabli miało być, ale telefon chce być mądrzejszy :)

Choćby i przystojnych czartów zgraja przyszła
pamiętaj, że Margot ma swojego Mistrza.

Mistrz jest przewodnikiem. Postępowań panem.
A diabeł podobnie. Tyle, że z szampanem.

Pies ćwierka, słowik ujada.
Na szczęście deszcz już nie pada.
Zrobiłam wielkie pranie
nie myśląc o szampanie.

Tutaj wilk zagdakał, a kura zawyła
Słysząc o tym praniu, któreś uczyniła.
A szatan przegrany, bo Cię nie podkupił
Otworzył szampana i sam się nim upił.