w przekleństwie lodu
ostatnim tchnieniu duszy
gotowej do odejścia
gdy umysł z ciszą i nicością pogodzony
nagle całemu światu obwieszczasz
o czymś czego wartość nie do pojęcia
tkwi gdzieś na granicy wymiarów
poza prostych słów zrozumieniem

ja pomilczę
nad tym pogodzeniem
rzecz warta przemyslenia

ukojenie samo przylazło

i ja pomilczę

poza moim zrozumieniem jest sam rdzeń tego wiersza:

nagle całemu światu obwieszczasz
o czymś czego wartość nie do pojęcia

skoro ktoś coś obwieszcza, to przynajmniej sam wie co... wie chociaż on? bo peel nie wie... i czytelnik też nie wie... no tak, ale jest to poza zrozumieniem w końcu...

istnienie