Za szarością obrazu życia
Nic ukryć się nie może
Bo barwy czernią przekwitną
Nie pozostawiając też wspomnień w kolorze

Nijakie malownicze złudzenia
Pstrokatym blaskiem rozsiane wszędzie
Zamienią je tylko w kolejne marzenia
Zaś szarość już nawet sepią nie będzie

Skreśliłbym, „Bo" bo nie pasuje a szczerość jak ukazałaś w barwach sepii by dać jej prostotę w zaniku chwili, lecz w nadziei:)

Rymu, rytmiki i obrazowania tylko pozazdrościć