oglądają szkielety drzew na kolorowych zdjęciach
zawieszają na kikutach konarów tkliwe metafory losu

wczoraj w nocy spiłowali na podwórku piękny orzech
już nie doliczą im do czynszu za zieleń

ludzka obłuda

margot
nasz kraj jest naprawde fascynujący
do bólu kurwa do bólu

Margot...

wiedziona niedosytem, jaki pozostawił u mnie Twój poprzedni wiersz, czytam "bardziej żywe niż żywe" ...
Wiesz dlaczego lubie krótkie, nienaszpikowane metaforami utwory ?
Po pierwsze i najistotniejsze - mogę je zrozumieć (wcale nie jestem skromna, czy też głupia...), po drugie - na dłużej pozostają w mojej pamięci, czasami, jeśli coś mi się naprawdę spodoba, towarzyszą mi przez kilka godzin po przeczytaniu...
Margot, zawiodłam się


















że taki krótki!
Głodzisz, mnie kobeto.
Pozdrawiam

... miło, że nie jest Wam ten mój kawałek obojętny ...

[ Added: 2008-02-24, 18:33 ]
Szczerze mówiąc to nie chodziło mi wcale o moralizowanie. Mnie to nie dziwi, że ludzie są i tacy, jak w pierwszych dwóch wersach i tacy, jak w kolejnych dwóch; czasem nawet ci sami ludzie. Wiem, że potrafią w sposób izolowany być i tacy i tacy. Sądziłam, że to, co napisałam brzmi sarkastycznie. No tak, prowokowanie do zachowań wartościujących może się narzucać, rozumiem.